معجزه کاراته

معجزه کاراته

کاراته به معنای مبارزه با دست خالی است. کاراته فقط برای مبارزه نیست. تحقیق جدید منتشره شده در مجله پزشکی ورزشی انگلستان نشان می‌دهد که افراد ۴۰ یا ۵۰ ساله که به طور منظم کاراته‌ را تمرین می‌کنند سطوح حیرت‌آوری از تناسب اندام را در مقایسه با افراد هم سنی که تمرین نمی‌کردند نشان دادند. از زمان‌های دور خواص حیرت‌آور ضدپیری برای کسانی که کاراته تمرین می‌کردند شناخته شده است. در بسیاری از کشورهای شرق آسیا دیدن گروه‌های بزرگی از افراد مسن (با سن ۶۰ یا ۷۰ و حتی ۸۰ ساله) که با طلوع خورشید در حال تمرین در پارک‌های عمومی‌هستند،‌ غیرمعمولی نیست. با وجود سن این افراد آنها دارای تعادل،‌ انعطاف پذیری،‌ قدرت و هماهنگی بسیار بیشتری نسبت به افراد حتی جوان‌تر از خودشان در کشورهای دیگر هستند که ازبیماری‌های مزمنی مانند دیابت چاقی و سرطان رنج می‌برند. ● فواید کاراته . سلامت جسمی‌و ذهنی شما را بهبود می‌بخشد . خودباوری و اعتماد به نفس شما را تقویت می‌کند . انجام کارهای تحصیلی شما را با افزایش سطح انرژی و تمرکز بهبود می‌بخشد . تکنیک‌های برتر دفاع شخصی را فرا می‌گیرید   ● بهبود سلامت جسمی‌ فایده بارز فراگیری کاراته بهبود سلامت جسمی‌است. افرادی که کاراته یاد می‌گیرند به‌طور منظم چندین بار در هفته تمرین می‌کنند که این یکی از مفیدترین رفتارها در زندگی است. این عمل منجر به تعادل فشارخون و بهبود عملکرد گردش خون و کاهش سطح کلسترول و همچنین کاهش تعداد مراجعه به پزشک و تمام هزینه‌های پزشکی را به همراه دارد. همچنین افرادی که کاراته یاد می‌گیرند دارای عضلات و مفاصل انعطاف‌پذیری می‌شوند که شانس آنها را برای زنده ماندن در تصادفات رانندگی همراه با آسیب‌های کمتر در مقایسه با افرادی که تمرین کاراته انجام نداده‌اند، افزایش می‌دهد. ▪ بهبود سلامت ذهنی فایده کمتر مشخص کاراته بهبود سلامت ذهنی است. خودتان را در یک ساحل زیبا با درختان نخل یا در حال تنفس هوای تازه کوهستان درحالیکه از زیبایی کوهستان لذت می‌برید، تصور کنید. بدون هیچ استرس روانی شما احساس سبکی می‌کنید و عضلات شما ریلکس می‌شوند؛ در آن لحظه شما احساس می‌کنید که برای حس چیزهای زیبا در زندگی آمادگی دارید. هرکسی این حالت ذهنی را در حافظه خودش ثبت و نگهداری می‌کند. بعد از دو ساعت تمرین کامل کاراته افراد کاملا احساس خستگی می‌کنند. همه عضلات و کل بدن در حالت ریلکس قرار دارند که حالت ذهنی بدون استرس را تداعی می‌کند. این یکی از بزرگ‌ترین هدایای طبیعت است که از طریق مکانیسمی‌ به‌وسیله ورزش و تمرین ایجاد می‌شود. هنگامی‌که فرد حرکتی را در کاراته انجام می‌دهد، ۱۰۰ درصد تمرکز ذهنی خود را روی انجام حرکت می‌گذارد و در آن لحظه فرد نمی‌تواند به چیز دیگری فکر کند،‌ زیرا واقعا هیچ نوع انرژی ذهنی در جای دیگر تلف نمی‌شود. افراد یک درس با ارزش زندگی را می‌آموزند – انجام فقط یک کار در یک لحظه – این کار باعث کارایی بیشتر در انجام کارها می‌شود. زیرا ۱۰۰ درصد انرژی ذهنی فرد برای انجام آن کار صرف می‌شود و نتایج آن کار موثرتر و سریع‌تر به‌دست می‌آیند.   ● ایجاد خودباوری و تقویت اعتماد به نفس ایجاد خودباوری و تقویت اعتماد به نفس بر اساس این واقعیت است که افراد در کاراته یک هدفی را مشخص می‌کنند، آن را در ذهن بررسی می‌کنند، برای به دست آوردن آن تلاش می‌کنند و به هدف خود می‌رسند و در نهایت به کمربند بعدی ارتقا می‌یابند. به‌طور خیلی مختصر فرمولی برای موفقیت است. یک سفر هزاران کیلومتری با برداشتن قدم به قدم می‌تواند انجام شود. کاراته هدف بلند مدت را به چندین هدف کوتاه مدت تبدیل می‌کند کمربندهای رنگی پیشرفت در کاراته با سیستم کمربندهای طبقه‌بندی شده اندازه‌گیری می‌شود. پس از آزمون هر کمربند افراد بازخورد مناسب را از امتحان‌گیرندگان در مورد قدرت و تکنیک‌های خودشان و همچنین توصیه‌های لازم برای پیشرفت را دریافت می‌کنند. هر کمربند جایزه‌ای برای دست یافتن به یک هدف کوتاه مدت است که افق تازه‌ای را برای رسیدن به هدف بعدی باز می‌کند. آن لحظه‌ای است که فرد درک می‌کند که باوجود شرایط سخت و ناملایمات او موفق به انجام کار و کنترل سختی‌ها و شرایط شده است که این در حقیقت غذای روانی برای رشد اعتماد به نفس و خودباوری است. آن لحظه هنگامی‌است که خودباوری فرد بالا می‌رود با آگاهی از اینکه اهداف،‌ قصد و جهت را در زندگی مشخص می‌کنند. دستیابی به اهداف ابزاری برای موفقیت در زندگی است. در کاراته یاد میگیریم که هر هدفی را می‌توان با برنامه ریزی خوب،‌ نظم قوی و عملکرد مناسب به دست آورد. بازخورد سازنده یا یک پاداش شایسته مکانیسمی ‌است که باعث احساس رضایت و تقویت الگوهایی می‌گردد که باعث موفقیت می‌شوند.   ● بهبود انجام کارهای تحصیلی با افزایش سطح انرژی و تمرکز این کار بیشتر به خاطر این است که شما در کاراته در یک لحظه فقط یک کار انجام می‌دهید هنگامی‌که شما ۱۰۰ درصد تمرکز خودتان را صرف انجام کاری می‌کنید بهترین استفاده را از انرژی خودتان انجام می‌دهید. هر چیز دیگری فقط انرژی و زمان شما را تلف می‌کند و از آنجایی که شما می‌دانید که زمان باارزش‌تر از پول است بهترین استفاده را از زمان برای انجام کارهای تحصیلی خودتان می‌کنید. به عنوان یک نتیجه افرادی که کاراته تمرین می‌کنند مدت طولانی‌تری زندگی می‌کنند،‌ سالم‌تر هستند و زندگی بسیار شادتری دارند.

لیست کاتا های جهانی

لیست کاتا های جهانی

کاتا ، مجموعه ای از تکنیک های کاراته است که به شکلی خاص بایکدیگر ترکیب شده وجنبه مبارزه با یک یا چند حریف فرضی رادارد واز این جهت،نوعی تمرین فکری و ذهنی نیز تلقی می شود.

کاتا، همواره با احترام(ری) شروع شده و با احترام نیز پایان می یابد.

کاتا، همچنین،همواره با دفاع شروع شده واغلب بادفاع نیز تمام می شود، وازاین دو جهت ، دارای پیام های اخلاقی وانسان دوستانه ی ارزشمندی است که مورد تأیید اسلام نیز می باشد.

« لیست رسمی کاتاهای جهانی کاراته »

 

1- باسای(باسای دای)            2- چین تو(گانکاکو)

3- گوجوشیهو                        4- گوجو شیهودای

5- گوجوشیهو شو                  6- جیون

7- کوسوکون، شو(کانکوشو)     8- کورورونفا

9-کوشانکو                           10- نی سی شی(نیجوشیهو)

11-نی پای پو                        12-روهای(میکیو)

13-سایفا                             14- سی انچین

15-سی پا                          16-سی سان

17-سی شان (هانگتسو)       18-شیهو کوسوکون

19-شی سو چین                20-سوپاریم پی

21-اُنشو (اُنسو)                  22-وانشو (انپی)

روح کاراته

روح کاراته

در دنیای امروز،  هنر کاراته از جمله هنرهای رزمی است که طرفداران بی‌شماری را در جهان به خود جذب کرده و بسیاری در سرتاسر این کره خاکی به تمرین این هنر می‌پردازند.عده‌ای قصد یادگیری روش‌های مبارزه را دارند و عده‌ای نیز هدف‌های قهرمانی را در سر می‌پرورانند و عده‌ای نیز در پی کسب سلامتی و تندرستی و عده ای دنبال رسیدن به راز جوانی و عده ای دیگر دنبال کسب درامد بالای حرفه ای از انجام این ورزش هستند. باید به تمامی این افراد گفت که ورزش کاراته طوری ساماندهی شده است که پاسخگوی تمامی سلیقه‌ها و نیازهای افراد مختلف می‌باشد. اما به واقع کاراته چیست و چه هدفی دارد؟ آیا این هنر با این همه قدمت تنها هدفش آموزش هنر مبارزه یا قهرمانی است؟ با نگاهی اجمالی به اصول و فلسفه در کاراته در می‌یابیم که این اهداف تنها بخشی از کاراته را شامل می‌شود، در حالی‌که هدف و فلسفه‌ کاراته به دنبال چیزهای دیگری است. اگر مطالعه‌ای هر چند جزئی در مورد زندگی‌نامه اساتید قدیمی کاراته داشته باشید قطعاً در می‌یابید که مفهوم کاراته از زبان تمامی اساتید این هنر چنین تعریف می‌شود: ”آموختن کاراته نیاز به یک عمر ریاضت و آموزش دارد و کاری نیست که بتوان چند ماهه و چند ساله آن را به‌طور کامل آموخت. کاراته درسی است که تا آخر زندگی ادامه دارد و دریای بیکرانی است که پایانی ندارد. مفهوم فلسفی آن مبتنی بر اصول دو (راه و روش زندگی)می‌باشد. کاراته روشی است که آموختن آن نیاز به ایمان و استقامت، کار و تمرین و تلاش مستمر دارد. کاراته روشی است برای زندگی و وسیله‌ای برای دستیابی به امنیت و شجاعت کامل. روشی است برای زندگی که شخصیت انسان را بی‌شباهت به آن‌چه در ورزش اتفاق می‌افتد می‌سازد“. این سخنی است که تمامی اساتید قدیمی کاراته با اعتقاد به آن به تمرین و آموزش کاراته پرداخته و یادگیری فلسفه و پرورش روح و اخلاق را نسبت به پرورش جسم در اولویت می‌دانند. اولین قانون در کاراته که همانا شروع و خاتمه با احترام است، خود حاکی از آن است که این هنر بیش از هر چیز به رعایت ادب و احترام به فردی که در برابر شماست اهمیت می‌دهد. در تمامی مبارزات کاراته یک اصل وجود دارد و آن شروع هر مبارزه با دفاع می‌باشد. با کمی تأمل در این مورد متوجه می‌شویم این موضوع که در نگاه اول چندان مهم به نظر نمی‌رسد اما خود از اصول مهم کاراته محسوب می‌شود. زیرا مبتنی بر این قانون مهم در کاراته است که می‌گوید ”کاراته هنری است برای دفاع از خود نه حمله به دیگران“. و یک کاراته‌کا هرگز اجازه ندارد به حریف خود حمله کند مگر این‌که بحث دفاع از خود آن‌چنان قوت گیرد که موضوع مرگ و زندگی به میان آید و این‌چنین با زیبائی و لطافت رسم جوانمردی را به یک کاراته‌کا می‌آموزد.لذا تمامی تکنیک های کاراته با توجه به این اصل و قانون سازمان یافته و به وجود آمده‌اند و این مهم نشان می‌دهد که در کاراته با اصول به‌صورت علمی مواجه می‌شویم و می‌بایست آن را در زندگی روزمره به کار ببندیم. مسائل اخلاقی در کاراته از چنان اهمیتی برخوردارند که تمامی اساتید قدیمی اولین چیزی که به شاگردان خود می‌آموختند رعایت اصول کاراته بوده است و این اصول نسل به نسل منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است. کومیته یا مبارزه از موارد بسیار مهمی بوده است که در گذشته تنها وسیله آموزش اصول اخلاقی در کاراته به‌شمار می‌آمده است. تمرینات طاقت‌فرسا و بسیار طولانی در مبارزه چنان استقامت و صبری در کاراته‌کاها ایجاد می‌کرد که خود در پرورش روح و جسم آنها بسیار مؤثر واقع شده است. استاد فوناکوشی در بخشی از کتاب خود به نام ”راه کاراته راه زندگی من“ چنین می‌نویسد: ”مطلبی که من اغلب به شاگردان خود تأکید می‌کنم و آنان گیج می‌شوند این است که به آنها می‌گویم: ”شما باید ضعیف شوید، نه قوی“!!! چون یکی از دلایل اصلی آنان در انتخاب کاراته تقویت خویشتن است. در نتیجه می‌خواهند بدانند که منظور من از این گفته چیست؟! آنها می‌گویند اگر می‌خواستند ضعیف شوند احتیاجی به تمرین نداشتند. به آنها پاسخ می‌دهم که درک گفته‌ام در واقع کمی دشوار است و تأکید می‌کنم: ”می‌خواهم شما پاسخ را در وجود خود بیابید و به شما قول می‌دهم زمانی فرا خواهد رسید که واقعاً منظور مرا درک کنید“.در ادامه استاد فوناکوشی در توضیح و تفسیر جمله خود چنین می‌نویسد: شخصی که از ضعف خود مطلع است، همیشه در همه کنترل خود را حفظ می‌کند. تنها شخص بسیار ضعیف توانائی شهامت واقعی را دارد.طبیعی است که یک کاراته‌کای متبحر باید تمام تکنیکش را با تعلیم و تمرین صیقل دهد. اما هرگز نباید فراموش کند که تنها با تمرین می‌تواند پی به ضعف خود ببرد“.استاد ماسوتاتسو اویاما نیز در بخشی از کتاب خود به نام ”طریقت کیوکوشین“ ادب و نزاکت را لازمهٔ موفقیت می‌داند و چنین می‌نویسد:من راه کاراته را برگزیدم که راه انسانیت است و نتیجتاً راهی است که به بهشت ختم می‌شود. تنها بودن در راه اهمیتی ندارد، اما همه باید قدم در راه انسانیت بگذاریم و شاید بهتر باشد بگوئیم هرگز نباید از این راه خارج شویم. انزوا و گوشه‌گیری از اجتماع راه درستی نیست. هرچند برای یک کاراته‌کای مبتدی درک و فهم چنین قوانینی کمی سخت و دشوار است، اما یک استاد خوب کاراته‌ که پی به روح کاراته برده باشد از همان ابتدا به نو‌آموزان می‌آموزد که هدف کاراته چیست و کاراته‌کاران علاوه بر تمرینات سخت برای پرورش جسم خود بایستی به هدف اصلی کاراته که همانا ارتقاء فهم و شعور و پرورش جسم است تأکید داشته باشند.استاد فوناکوشی فقید که خود از محضر اساتیدی بزرگی چون آزاتو و ایتوسو کاراته را فرا گرفته بود، تأکید بسیاری بر رعایت اصول و قوانین کاراته داشت.وی دیدگاه‌های خود را در قالب ۲۰ قانون در کاراته به جمع‌بندی کرد و آن را برای نسل بعد از خود به یادگار گذاشت و تمامی کاراته‌کاران را در همه حال ملزم به رعایت این قوانین کرد.۱) هیچ‌گاه فراموش نکنید که کاراته با احترام شروع می‌شود و با احترام به پایان می‌رسد.۲) هیچ حمله آغازینی در کاراته وجود ندارد.۳) کاراته روحیه پرهیزگاری را پرورش می‌دهد.۴) ابتدا خودتان را بشناسید و سپس دیگران را.۵) تکنیک‌های روحی بر تکنیک‌های فیزیکی ارجحیت دارند.۶) بگذارید ذهنتان آزادانه حرکت کند. ۷) بی‌توجهی و غفلت موجب بد شانسی می‌شود.۸) کاراته فعالیتی برای تمام طول زندگی است.۹) با هر چیزی که مواجه می‌شوید جنبه‌ای از کاراته است، حقیقتی شگفت‌انگیز را در آن جستجو کنید.۱۰) کاراته مانند آب در حال جوشیدن است اگر شعله را بالا نگه نداریم آرام آرام از جوشیدن می‌افتد.۱۱) به برنده شدن فکر نکنید بلکه به بازنده نشدن فکر کنید.۱۲) زمانی‌که با حریفی می‌جنگید، ضربات را متناسب با توان حریف پاسخ دهید.۱۳) سعی کنید با استراتژی‌های معمول و طبیعی دست به مبارزه بزنید.۱۴) دست‌ها و پاهای خود را هم‌چون شمشیرهای تیز و برنده تلقی کنید.۱۵) به‌عنوان یک تازه‌کار داچی‌های مختلفی را یاد بگیرید، اما پس از آن به یک استقرار طبیعی که با فرو بدن شما متناسب است تکیه کنید.۱۶) تکنیک همیشه باید به طور صحیح تمرین شود. مبارزه‌ واقعی مسئله‌ای دیگر است.۱۷) زمانی‌که در بیرون می‌روید در این فکر باشید که با هزاران دشمن روبه‌رو هستید پس همیشه آماده باشید.۱۸) هیچ‌گاه نقاط ضعف و قوت، محدودیت‌های بدن خود و نسبی بودن کیفیت تکنیک‌هایتان را فراموش نکنید و در صدد برطرف کردن آنها باشید.۱۹) هیچ‌گاه فکر نکنید کاراته تنها روشی برای تمرین در دوجو است.۲۰) پیوسته ذهن خود را جلا دهید.امید است که تمامی کسانی که قدم در این راه انسان‌ساز می‌گذارند با توجه به تعالیم اساتید خویش و بهره‌گیری از دستورات بزرگانی که دستی در پرورش این هنر داشته‌اند بیش از پیش در راه پرورش خویش موفق باشند.

کاراته , علم استعداد یابی

کاراته , علم استعداد یابی

بسیاری از والدین علاقه مند هستند تا کودکانشان موفقیت در

کاراته را تجربه کنند . برخی والدین حتی ممکن است تمایل داشته باشند

کودک خود را در سطح نخبگان و قهرمانان ملی و بین المللی ببینند.

پیشرفت از سطوح ابتدایی به نخبگی در کاراته فرایندی بسیار پیچیده است.

این فرایند نبازمند شناسای و انتخاب افراد با استعداد است که شرایط لازم

جسمانی،مهارتی و رفتاری برای موفقیت را داشته باشند.

فرآیند کشف ورزشکاران با استعداد با شرکت در یک برنامه تمرینی سازمان دهی

شده ،یکی از مهمترین موضوعاتی است که امروزه در کاراته مطرح می شود.

بنابرین در کاراته به عنوان یک هنر کشف افراد با استعداد و انتخاب آنها در

سنین پایین و سپس هدایت ،کنترل و ارزیابی آنها در صعود به بالاترین سطح

از مهارت اهمیت زیادی دارد . برای فرآیند استعداد یابی

معیارهای خاصی مورد نیاز است که از آن جمله می توان به ویژگی های سلامت

کامل جسمانی و روانی ، برخورداری از اندازه ی پیکر سنجی مناسب ، ویژگی

های وراثتی بر جسته ،برخورداری از امکانات ورزشی مناسب ، شرایط محیطی

مناسب , برنامه ریزی دقیق تمرینی, تعیین سطح تمرین(آماتوری,نیمه حرفه ای, حرفه ای) و سر انجام دسترسی به استاد برجسته اشاره کرد.

بنابرین هدف اصلی شناسایی استعداد ، شناسایی و انتخاب ورزشکارانی است

که بیشترین توانایی را برای کاراته دارا باشد . اکثر استعداد یابی ورزشی در

 سن نونهالی ( 3-5 سال) انجام می شود.

مزایای استعدادیابی

 سایر متخصین و اساتید با تجربه مزایای استعدادیابی کاراته را چنین بیان

میکنند :

۱- از زمان مورد نیاز برای رسیدن به اوج عملکرد ورزشی توسط افراد برگزیده

میکاهد.

۲- از صرف حجم بالایی از کار ، انرژی از سوی استاد جلوگیری میکند .

ورزشکارانی که توانایی بالاتری دارند کارایی برنامه های تمرینی استاد را بالا

می برند.

۳- تعداد ورزشکارانی را که هدف آنها رسیدن به سطوح بالای قهرمانی کاراته

است و نیز تمایل به رقابت در آنها را افزایش می دهد.

۴- با این عمل هنرجویان کاراته  نتایج بهتری را به دست می آورند و این مانع

از سرخوردگی آنها به سبب عدم موفقیت می شود.

به سبب شناسلیی صحیح افراد عملکرد مفید, قهرمان کاراته می شوند.

۵- افراد جذب استاد بسیار کارامد تیم های بزرگ و مهم می شوند و بعضی برای الگو قرار گرفتن در

اختیار روانشناسان ورزشی قرار می گیرند.

فرآیند استعداد یابی

فرایند استعدادیابی یک روش علمی و منظم در جهت گزینش علمی میباشد.

استعدادیابی میتواند خیلی ساده و یا بسیار ماهرانه و استادانه انجام شود.

اجرای تست های مختلف برای بررسی تعیین عدم سازگاری به تمرین

در بخش سلامت سنجی فرآیند عمومی استعداد یابی ورزشی ضروری به

نظر می رسد . این تست ها شامل اندازه گیری های مختلف در بخش جسمانی, روحی و روانی است که باید توسط اساتید حرفه ای به اجرا در آیند. بی تردید با توجه به تفاوت های زیادی که در بین سطوح کاراته (آماتوری,نیمه حرفه ای, حرفه ای)

وجود دارد نیاز است استعداد یابی امروزه با دقت زیاد و لحاظ نمودن شاخص های

بیشتر انجام پذیرد.

مِدیتِیشِن

مِدیتِیشِن

موکوسو عبارت است از بخشی از تمرین ذهن به نام موشین که از ذِن در مذهب بودیسم می‌آید. در این تمرین، شخص باید سعی کند به مرحله‌ای از ذهن برگردد که همانند ذهن یک بچّه تازه به دنیا آمده دارد، یعنی ذهن بدون احساس ترس، اندوه و پریشانی، بدون احساس درد، سرما و ... ، نوزاد نمی‌‌تواند این‌ها را پیش‌بینی کند، بنابراین ترس برای او مفهومی ندارد و لذا قبل از حرکت، تردیدی نیز نخواهد داشت. یک بزرگسال وحشت و هراس را می‌‌شناسد بنابراین می‌‌ترسد و هنگامی که مورد حمله قرار می‌‌گیرد، عصبی و هیجان‌زده می‌‌شود و بدنش سخت شده و بی‌‌استفاده می‌گردد چرا که حرکاتش محدود می‌‌شوند.
اگر کسی‌ گُل زیبایی را ببیند به طور طبیعی، ذهن روی آن گل متمرکز می‌‌شود، ولی اگر ذهنی خالی (موکوسو) داشته باشیم، مغز علاوه بر آن گل، نسبت به هر چیز دیگری نیز آگاهی دارد.

بنابراین هنگام مبارزه با دشمن، در اجرای ضربات حمله‌ای و دفاعی، اگر فقط بر روی تکنیکهای دفاعی و سد کننده تمرکز شود، مغز به آن حرکات محدود می‌‌شود، ولی اگر ذهن خالی باشد (و تکنیکها نیز به اندازه کافی تمرین شده باشند)، بدن قادر خواهد بود به طور خودکار حرکت بعدی را انجام دهد و حرکات نیز همیشه به طور طبیعی اجرا شوند.

اگر بدن سفت و هیجان‌زده باشد، اتلاف انرژی بوده و سرعت نیز محدود می‌‌شود و مهم این است که حرکت، بدون آگاهی بر آن و به صورت خود به خود، صورت پذیرد. به این حالت موشین گفته می‌‌شود.
کلمه موکوسو دارای مفاهیم و معانی مختلفی است که در مجموع عبارتند از؛ در سکوت به قلب خود نگاه کردن، عمیقاً فکر کردن و یا در ژرفا منعکس شدن. مِدی‌‌تِیشِن برای روح و روان مانند تمرین فیزیکی است برای بدن و ذهن. مانند آب دریاچه‌ای کاملاً زلال و شفاف که تمام طبیعت را با زیبایی در خود منعکس می‌‌کند، ذهن شاگرد کاراته هم نسبت به آموزشهای استاد باید زلال و شفاف باشد. موکوسو یکی از مسیرهایی است که به این مرحله از ذهن راه می‌‌یابد.

پیشرفت در تعهد و الزام قوی در جهت بدست آوردن صلح و آرامش، ما را در هماهنگی با کائنات و کهکشان و جهان قرار می‌‌دهد. مِدیتیشن، وسیله‌ای است برای نزدیک شدن به این هدف. چنانچه ذهن را از هر فکری خالی کنیم، می‌‌توانیم ابعاد دیگر جهان را ببینیم. در این مرحله از آرامش و تمرکز، هرگونه عامل آزاردهنده ذهن، رها می‌‌شود (نفرت، ترس، درد، زیاده‌خواهی، و ...) و همزمان به طور ناخودآگاه، نیرو و قدرتی تولید می‌‌شود. غیر ممکن است که این قدرت و نیرو، آگاهانه تولید گردد. درست همانطور که به سختی تمرین کرده که یک تکنیک را به طور کامل اجرا کنیم و اینکه آن تکنیک بخشی ازحافظه بدن ما شود، تمرین مِدیتیشن نیز به ما یاد می‌‌دهد که این قدرت و نیروی روانی را در جهت رشد و نمو روح و روان، آزاد سازیم. چنانکه در تمرین مِدیتیشن پیشرفت کنیم، متوجه منافع آن می‌‌شویم. تمرین روزمره مِدیتیشن باعث تقلیل هیجان‌زدگی و پریشانی می‌‌شود، سوخت اکسیژن کاهش می‌‌یابد، فشارخون و نبض آهسته می‌‌شوند و سیستم عصبی تقویت می‌‌شود.

برخی از متخصصین معتقدند که مِدیتیشن یک فعالیت کامل برای سلامتی انسان است. چه در حالت ایستاده، نشسته و یا درازکش مِدیتیشن را انجام دهیم، باید آرامش کامل داشته و بی‌‌حرکت باشیم. به خاطر داشته باشید که تمرین کومیته، یک شکل بسیار پیشرفته از مِدیتیشن فعال است و فقط کسانی که سالیان دراز کومیته و مِدیتیشن را همراه با هنرهای رزمی تمرین کرده‌اند، می‌‌توانند به مفهوم مِدیتیشن فعال پی‌ ببرند. برای رسیدن به این سطح، باید تکنیکهای مخصوصی در جهت آرامش یافتن (relaxation) یاد گرفته و تمرین شوند. این تکنیکها باید با اراده‌ای قوی انجام شوند. موکوسو باید برای مدت چند دقیقه، قبل و بعد از کلاس کاراته تمرین شود و همچنین تمرین آن به مدت روزی 60 دقیقه، ترجیحاً هنگام طلوع و غروب آفتاب، بسیار مفید است. در نتیجه پشتکار و استقامت، کاراته‌کا می‌‌تواند یاد بگیرد که در حالت مِدیتیشن، فعال و مداوم زندگی کند.

تاریخچه

مِدیتیشن از صدها سال پیش در کشورهای چین و ژاپن تمرین می‌‌شده، بنابر تاریخ، تمرین مِدیتیشن به عنوان بخش حیاتی برای رسیدن به عمق هنر کاراته، شناخته شده است. بسیاری از استادان بزرگ از این طریق به سطح بسیار والایی از درک و اجرای تکنیکها رسیده‌اند. اسناد و مدارک زیادی در این مورد وجود ندارد و با گذشت زمان نیز تا حدودی از بین رفته‌اند ولی حتی اگر برخی از این افسانه‌ها نیز حقیقت داشته باشند، شکی نیست که تمرینات مِدیتیشن در هنر کاراته نباید دست کم گرفته شوند.

اهداف کوتاه مدت

مِدیتیشن در آغاز جلسات تمرینی به منظور سازماندهی و مرتب‌سازی ذهن و تمرکز بر روی وظایف مورد نظر صورت می‌‌گیرد.

اهداف دراز مدت

این تمرینات در طولانی مدت به منظور رسیدن به مرحله‌ای است که در آن ذهن و عمل، خالص بوده و عاری از آلودگی‌‌های ناشی از پاسخ‌های نامناسب و تصورات بیمارگونه است.

تمرینات ذهن و بدن

مغز باید به بدن فرمان بدهد که شخص بتواند به فوائد و منافع تمرینی که در حال اجرا است دست یافته و به عبارتی آنها را درو کند. ذهنی که در نتیجه تمرینات صحیح، آماده و تحت کنترل باشد، می‌‌تواند تاثیرات مفید و افزاینده‌ای به روی بدن داشته و آن را در جهت ترقی دادن و به دست آوردن انرژی حیاتی هدایت کند.(نام این انرژی در زبان چینی چی و در زبان ژاپنی کی می‌باشد)

چگونگی عملکرد

وضعیت بدن، اساس و اصل اولیه است. وضعیت صحیح بدن بستگی به وضعیت اطراف ستون فقرات دارد که باید قائم و عمود باشد. حتی در حالت ایستاده نیز نباید احساس افتادگی در آن دیده شود.

بر حسب تصور شرقی‌‌ها، انسان عبارت است از معبر، مجرا یا کانالی بین بهشت و زمین (مفهوم کلمه بهشت در اینجا نباید با مفهومی که در ادیان الهی به آن اطلاق می‌‌شود اشتباه گرفته شود. منظور شرقی‌‌ها از کلمه بهشت، نظام عالم وجود، کیهان و کائنات است).

موکوسو (مِدیتیشن) می‌تواند به روشهای گوناگونی انجام شود مانند در حالت نشستن روی صندلی، ایستاده یا حتی دراز کشیده. استاد اُتسوکا بنیانگذار سبک وادوریو بر انجام مِدیتیشن به حالت درازکش صِحّه گذاشت و آن را اوچاکو ذاذن Ouchaku Zazen نامید. ولی به هر حال مرسوم است که این تمرین در حالت سِی‌زا ( به روی زانو نشستن) انجام شود.
حالت سِی‌زا بسیار راحت است و همچنین به عنوان حالتی که در عین حال شخص را قادر به تعظیم کردن و یا استراحت کردن در دوجو می‌سازد، شناخته شده است.
در پشت این وضعیّت نشستن، دلیل عملی وجود دارد. در این وضعیّت دستها آزاد هستند. در عین حال با توجه به مساحت کوچک و محدود دوجو‌ها، این وضعیّت مناسب می‌باشد. همچنین اگر یکی از شاگردها تعادل خود را از دست داده و بیفتد، دیگر کسی آسیب نمی‌بیند.

اگر شاگردی به دلیل آسیب‌دیدگی، نشستن در حالت سِی‌زا را ناراحت‌کننده تشخیص دهد، اجازه دارد چهار زانو بنشیند ولی همراه ستون فقرات باید صاف باشد.
در مورد وضعیّت دستها در هنگام انجام موکوسو نیز نظریات مختلفی وجود دارد. از نظر سنتی وضعیّت دستها، از وضعیّت آنها در حالت ذن نشأت گرفته که عبارت است از دستها روی زانوها و پشت دست چپ روی کف دست راست قرار گرفته، نوک انگشتان شست به یکدیگر می‌چسبند، (بعضی می‌گویند که برای خانمها وضعیّت دستها باید برعکس باشد یعنی دست راست روی دست چپ قرار بگیرد). دستها نباید در حالتی باشند که باعث افتادگی یا بالا رفتن شانه‌ها شوند.
همچنین وضعیّت زبان در داخل دهان از اهمیّت حیاتی برخوردار است. زبان باید به سقف بالا تکیه کرده و نوک آن با پشت دندانهای فک بالا تماس پیدا کند. علت این است که زبان به عنوان اتصال دهنده دو کانال (مِریدیان) در بدن عمل می‌کند و بدون وجود این اتصال، منافع حیاتی این تمرین، از بین می‌روند.

تمرکز

ذهن مغشوش، مانعی برای تمرینات پیشرفته است. ایده خوبی است اگر در آغاز، مغز خود را به شمردن تعداد تنفس‌ها در ذهن خود، متمرکز کنید. با این عمل جلوی افکار دیگر و خیال‌پردازیهایی را که مانع تمرین شما می‌شوند را می‌گیرید. در ذِن، تمرین کردن برای رسیدن به هدف، عبارت است از؛ سعی در خالی کردن ذهن برای ایجاد ارتباط با جوهر و اصل خویش.

تنفس

تنفس را می‌توان شاه کلید تمرینات صحیح نام برد. در طول صدها سال، تکنیکهای بسیار زیاد و گوناگونی به وجود آمدند، ولی تمامی آنها بر اساس تعدادی اصول استوار هستند. تنفس صحیح، به شکل‌های بسیار زیادی، برای بدن مفید است ولی باید بدانیم که تنفس روزمره ما به وسیله تعدادی عوامل محدود شده و تحت تأثیر قرار می‌گیرد از جمله؛ هیجان‌زدگی، سختی و سفتی بدن و یا وضعیّت نادرست بدن.

اگر به تنفس یک نوزاد و یا حیوانات توجه کنید، متوجه می‌شوید که تنفس آنها از شکم انجام می‌شود، در حالیکه در بزرگسالان تنفس در سینه انجام می‌شود. از نظر فیزیولوژی، پرده دیافراگم کنترل عمل پمپ کردن تنفس را به عهده دارد. در موکوسو تنفس با دیافراگم مورد نظر است.

بسیار مهم و قابل توجه است که بدانیم که تاندِن در مرکز بدن، (حدوداً پنج سانتیمتر در زیر ناف) مرکز ذخیره انرژی حیاتی بدن است. تنفس صحیح، ذخیره انرژی حیاتی را در این قسمت ممکن می‌سازد.

تکنیک نفس‌کشیدن

تنفس باید به صورت آهسته و طولانی انجام شود. از طریق بینی، هوا را به آهستگی داخل ریه‌ها کنید، ولی اینطور احساس کنید که این هوا را به پایین شکم خود انتقال می‌دهید. طبیعتاً این مسأله منجر به تنفس شکمی می‌شود که در برگیرنده استفاده صحیح از دیافراگم و آگاهی نسبت به تاندِن می‌باشد.

درست قبل از اینکه احساس کنید ریه‌ها پُر از هوا شده‌اند، عمل دم را متوقف کنید. برای مدت چند ثانیه نفس را حبس کنید (البته نه بمدت زمان خیلی طولانی، زیرا ممکن است که غش کنید)، سپس به آهستگی هوا را از دهان خارج کنید و باز هم مطمئن شوید که برای این کار روی شکم خود، تمرکز داشته باشید.

سعی کنید به زور آخرین ذرات هوا را خارج نکنید یا آن را نگه ندارید، اجازه دهید به طور طبیعی دومین سیکل تنفستان شروع شود.

ایجاد یک عادت روزمره

انجام موکوسو قبل از جلسات تمرین برای مغز مفید است ولی اثرات طولانی مدت زیادی در بر ندارند. شاگردان باید برای خود یک روتین (عادت روزمره) برای این تمرین در نظر بگیرند.
انتظار نداشته باشید که اثرات آن را یک شبه ببینید، مدتی طول می‌کشد تا مغز و بدن، تأثیر بگیرند ولی پس از حدوداً یک ماه، با روز 15 تا 30 دقیقه تمرین، متوجه تغییرات در بدن و ذهن خود می‌شوید.
اگر این تمرین به صورت صحیح انجام شود، انرژی‌تان بالا رفته و احساس خوب ناشی از آن جزء رژیم روزانه می‌گردد. مشخص است که حتماً نباید رزمی‌کار باشید تا بتوانید تمرینات موکوسو (مِدیتیشن) را انجام دهید و لازم به ذکر است که بعضی از رزمی‌کارها حاضر به انجام این تمرینات به صورت روتین نیستند. بسیاری از آنان معتقدند که همان تأثیرات کوتاه مدت این تمرینات برای آنها کافی است. تمامی اینها بستگی به این دارد که هدف خود را تا چه حد در جایگاه والایی قرار داده باشید.