درجات در کاراته ژاپن

میلادحضرت عشق بقیه الله اعظم(عج) 

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر

 اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه  

چه انتظار عجیبی... 

تو بین منتظران هم.

عزیز من چه غریبی

عجیب تر که چه آسان ندیدنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم وگناه می کنیم

نه کوشش نه وفایی

فقط نشسته و گفتیم: خدا کند که بیایی...

ولادت یوسف آل محمد(ع)" حضرت بقیه الله اعظم(عج) منتقم خون حسین فاطمه(َع)"منتقم سیلی زهرا ی مطهر(س)"امید مستضعفان " آن مجری عدالت گستر جهان "آن پادشاه خوبان "امیر دلها .بر

شما

مبارک باد...

(( اوس ))

((ری))درکاراته

کاراته با "ری" آغاز می‌شود و خاتمه می‌یابد و معنای آن عبارت است از "احترام و تواضع". شاگردان کاراته، نه تنها در دوجو این موضوع را رعایت می‌کنند، بلکه با تمام مردم همین احترام و تواضع را اعمال می‌کنند. ری دارای مفاهیم خدا، بخشش و سخاوت نیز هست. پس ری عبارت است از روحیه "تشکر کردن، سپاسگزاری و ستایش" آنچه داده شده.

می‌خواهیم ببینیم کاراته بدون ری چگونه می‌توانست باشد. مسلماً شاگردان مطالب استاد را بخوبی یاد نمی‌گرفتند چرا که بخش مهمی از مفهوم "ری" گوش دادن و توجه کردن بسیار زیاد به استاد است.

بدون "ری" کاراته می‌توانست بسیار خطرناک نیز باشد چرا که همکاری کردن جهت کسب اطمینان از امن بودن محیط کلاس کاراته، یکی دیگر از بخشهای مهم مفهوم "ری" است و بدون آن شاگردان احساس آزادی می‌کنند که جراحاتی غیر ضروری وارد کرده و یا در کلاس ناهماهنگی و مزاحمت به وجود می‌آورند. در کاراته همانند جامعه، روابط صحیح، سلیس و روان بین انسانها و مکالمات آنها بستگی زیاد دارد به اعمال احترام و تواضع نسبت به یکدیگر. کردن است

شاگرد، قبل و بعد از کلاس، به استاد تعظیم می‌کند. شاگردان قبل از شروع کار به یکدیگر نیز تعظیم می‌کنند. حتی قبل و بعد از مسابقات، که در آن شرکت کننده‌ها سخت ترین تلاش خود را برای برنده شدن اعمال می‌کنند، به یکدیگر تعظیم می‌کنند که نشان دهنده احترام متقابل است.

به وسیله اجرای "ری" در کلاس کاراته، شاگردان و استادان اعلام می‌دارند که از داشتن این فرصت برای یادگیری از یکدیگر، قدردانی می‌کنند.هنگامی که همشاگردی‌‌ها در کلاس کاراته به همدیگر تعظیم می‌کنند و مراتب احترام و تواضع را به یکدیگر نشان می‌دهند، در واقع مفاهیم سخت کارکردن و انضباط را که هر کس باید در کاراته رعایت کند، بهتر درک می‌کنند. با احترام گذاشتن به کلاس و لباس فرم "گی"، شاگردان از داشتن آنها قدردانی می‌کنند. به

خاطر بسپارید که همه انسانها به اندازه کافی خوشبخت و خوش شانس نیستند که بتوانند کاراته رافراگیرند.

 چنانچه اصول "ری" را در زندگی خارج از کلاس کاراته به کار برید، یک انسان با انضباط و اتیکت به حساب می‌آیید. با انجام ری، هنگامی که از مهمانانی که به خانه‌تان آمده‌اند تشکر می‌کنید به این معناست که از تلاش و زحماتی که آنان متقبل شده‌اند تا در مهمانی خانه شما شرکت کنند، سپاسگزاری می‌کنید. هنگامی که در سر میز غذا اصول ری را رعایت می‌کنید، در واقع به مهمانان احترام گذاشته‌اید چرا که لحظات خوب و خوشایندی را با آنها سپری کرده‌اید و وقتی که به اجرای "ری" در کلاس کاراته عادت کردید، سعی کنید آن را در زندگی روزمره هم به کار برید و هیچگاه به افراد و یا اشیاء به عنوان چیزهای بخشیده شده به شما، نگاه نکنید. این روح ری است.                      

اوس

شوگو (عناوین استادی) ، شی‌دوشا (درجات مربیگری) در کاراته

شوگو (عناوین استادی) -شی‌دوشا (درجات مربیگری) در کاراته

شوگو سیستمی است که توسط سازمان هنرهای رزمی ژاپن ("دای نیپون بوتوکو کای" که در سال 1895 تأسیس شد) برای درجه‌بندی اساتید تدوین گردیده است. در این سیستم سه عنوان، رنشی، کیوشی و هانشی برای رتبه‌بندی اساتید در نظر گرفته شده. این عناوین که از سوی فدراسیون شیتوکای کاراته ژاپن و فدراسیون جهانی شیتوریو کاراته نیز اعطا می‌شود، معادل عناوینی است که از سوی شوگون‌ها به سامورایی‌ها اعطا می‌شد (در دوره ژاپن فئودالیسم، قبل از دوره می‌جی).

 عناوین و یا بهتر بگوییم جایزه شوگو به کسانی که با دانش خود در خدمت آموزش و ترویج و همچنین کوشایی و صبر و بردباری در جهت پیشبرد کاراته را پیشه عمر خود کرده‌اند اعطا می‌شود.
درک این واقعیت که زندگی خود را وقف کاراته یا بطور کل هنرهای رزمی بکنید بسیار حائز اهمیت است. کسب این درجات استادی بسیار سخت‌تر از کسب درجات دان می‌باشد و بطور معمول مانند درجات دان نیز بدست نمی‌آید. دارندگان این درجات مسلماً مشارکت‌های مهمی در ساختار بزرگ کاراته یا "بودو" داشته‌اند.

با توجه به توضیحات ذکر شده، به شخصی که واقعا لیاقت دریافت این جایزه را داشته ممکن است هیچ عنوانی به وی اعطا نشود و یا پس از تحقیقات طولانی در مورد وی این مهم صورت گیرد. سه رتبه‌ای که در حال حاضر از سوی فدراسیون شیتوکای کاراته ژاپن و فدراسیون جهانی شیتوریو کاراته‌دو به اساتید اعطا می‌شود بدین شرح است:

رنشی، (شرایط عمومی: حداقل 35 سال سن، دارا بودن دان 6 یا بالاتر، دارای مدرک مربیگری شیهان)، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 800 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

کیوشی، (شرایط عمومی: حداقل 48 سال سن، دارا بودن دان 7 "حداقل 6 سال"، دارا بودن عنوان رنشی"حداقل 6 سال")، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 1200 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

هانشی، (شرایط عمومی: حداقل 58 سال سن، دارا بودن دان 8 "حداقل 10 سال"، دارا بودن عنوان کیوشی"حداقل 10 سال")، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 2000 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

معانی درجات شوگو

کلمه رن به معنی"سیقل شده، آب دیده شده (مانند فلزات)" می‌باشد و شی به معنی "شخص". با توجه به معانی یاد شده، رنشی را اینگونه می‌توان ترجمه کرد، مربی که سرد و گرم کاراته و شاگردانش را چشیده و همانند یک شمشیر، سیقلی شده و آبدیده است.

کلمه کیو به معنی "فیلسوف یا پروفسور" می‌باشد. بنابراین کیوشی را می‌توان گفت، کسی که در کاراته فیلسوف یا دارای فلسفه‌ خاص خود است.

کلمه هان به معنی "سرمشق، مدل" می‌باشد و هانشی به معنای استادی که سرمشق دیگران است می‌باشد. هانشی را استاد بزرگ نیز می‌توان ترجمه کرد.

شی‌دوشا ، درجات مربیگری در کاراته

جوکیو به معنای "مربی"، شرایط عمومی: حداقل 21 سال سن، دارا بودن دان 3 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 3 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جوکیو می‌باشد).

جون‌شیهان به معنای "استاد‌یار"، شرایط عمومی: حداقل 26 سال سن، دارا بودن دان 4 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 2 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جون‌شیهان می‌باشد).

شیهان به معنای "استاد"، شرایط عمومی: حداقل 30 سال سن، دارا بودن دان 5 " حداقل 4 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 1 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه شیهان می‌باشد).

اوس   تقدیم به استاد عزیزم راضی ظفری

خواص و فوائد جسمانی کاتا

خواص و فوائد جسمانی کاتا

۱-کاتا ایجاد قدرت نموده و سلامت جسم را بالا میبرد.

۲-حرکات کاتا به گونه ایی است که عضلات بدن را هماهنگ کرده و یک توازن

و تعادل خاص بین عضلات دستها و پاها ایجاد میکند.

۳-موجب تقویت عضلات و مفاصل شده به جهت فشار به استخوان های پا

به خصوص در داچی ها موجب جلوگیری از پوکی استخوان در سنین کهولت میشود.

۴-به جهت اجرای ضربات در جهات مختلف ، دید و دقت انسان را تقویت میکند.

۵-اجرای ضربات در کاتا اغلب همراه با تخلیه ی هوا و بازدم کامل صورت میگیرد،

که این مسئله موجب کاهش فشار به دریچه های قلب شده و در نتیجه موجب

 تقویت و طول عمر میگردد.

۶-ضربات سریع و انفجاری در کاتا موجب میگردد تا بر سرعت،قدرت و

توان عضلات افزوده شده و استقامت کلی عضلات را افزایش دهد.

لغت نامه در کیوکوشین

لغت نامه

1- آرم کانکور وی بازو:سمبل کیوکوشین 2 -آرم روی سینه چپ:نوشته کیوکوشین

3- کیو کو:نهایت                                     4- شین: حقیقت

5- کیو کوشین :نهایت حقیقت                 6- کارا:خالی

7- ته : دست                                        8- کاراته: دست خالی

9- دو: راه وروش                                  10- کا: محصل

11- کای : تشکیلات                              12- کاراته کا : محصول کاراته

13- دوجو : محل باشگاه                          14- تاتمی : محل تمرین و مبارزه

15- دان: درجه                                        16-کیو : کلاس

17- کوهان: مبتدی                                  18- سن سی : معلم

19- سمپای:کمربند سیاه ارشد               20- شی هان : سر استاد

21- کانچو:استاد اعظم (رهبر)                22- سوسای : استاد استادان

23- شیمبان : هیئت داوران                    24-فوکوشین : داور کنار

25- شوشین : داوروسط                        26-اوس : تواضع و فروتنی (احترام)

27- ری : احترام                                    28-سن سی ری : احترام به استاد

29- اوتوگانی:احترام به یکدیگر                      30-آریگاتوگزائیماشتا : خیلی متشکرم

31- اونه گایشیماس : ازشماخواهش میکنم   32- سی زا : نشستن به حالت دو زانو

33- آگورا: نشستن به حالت چهار زانو           34- تایماوت: وقت نگه داشتن

35- جی کان : وقت نگه دار                          36- داچی : ایستادن

37- زنکوتسوداچی : ایستادن متمایل به جلو     38-کوکوتسوداچی : ایستادن متمایل به عقب

39- کوکو : خرمن                                      40- نکوآشی داچی : ایستادن پاگربه

41- نکو : گربه                                           42- سانچین داچی : ایستادن ساعت شنی

43- فودوداچی: آماده باش ایستادن            44- سوری آشی داچی : ایستادن مرغ ماهی خوار

45- سوری : مرغ ماهی خوار                      46- تویوکو : ایستادن به حالت تیشه

47- یوی داچی : آماده ایستادن                   48- کیباداچی : ایستادن پاباز نیمه نشسته

49- شیکوداچی: ایستادن به حالت کشتی سومو        50 - شوموکوداچی : حالت T شکل

51- کاکه: قلابی                                         52- کاکه داچی : ایستادن پاقلابی

53-هیسوکوداچی                                       54-هی کو داچی: ایستادن موازی

55- موسویی : ایستادن پنجه ها باز             56- اوچی هاچی جی داچی : ایستادن پنجه کبوتری

57- موروآشی داچی:ایستادن یک پا به جلو   58- توری : برگشتن به حالت اول59

59- جوگای : ایستادن                                  60- جوگای : از تاتمی خارج شدن

61-کای تن: چرخیدن دورزدن                        62-ساگاری :عقب نشینی

63- مواته : برگشتن 180 درجه                    64- کوجو : برگشتن 90 درجه

65-یون جو کو: برگشتن 45 درجه                 66- میگی : راست

67- هیداری : چپ                                       68- سایو :طرفین

69- یوکو : پهلو                                            70- مای :جلو

71- اوشیرو : پشت سر                               72- اورا :پشت

73- شومن : روبرو                                      74- شومنی ری : احترام به روبهر

75- شیتا: از پایین به بالا                              76- اوروشی : ازبالا به پایین

77- اوچی : از داخل به خارج                       78- سوتو: ازخارج به داخل

79- جودان : بالا                                          80- چودان : وسط

81- گدان : پائین                                          82- بارای : رد کردن

83- اوکه :دفاع                                           84- آگو : چانه

85- آتاما :سر                                             86- اتاماسوکی :ضربه با مشت به سرحریف

87 - کانمن :صورت                                     88- کوبی :گردن

89- ساکوتسو : استخوان تر قوه                 90- کوته : ساعد

91- کوکن : قوس مچ                                  92-هیراکوته :پشت ساعد

93- اوراکوته : قسمت پائین ساعد               94- اوموته کوته : قسمت پائین ساعد

95-هیراکن:داخل دست با انگشتان نیمه بسته   96- تتسوئی:تیغه خارجی دست حالت مشت

97- نوکیته: انگشت                                      98- ایپون نو کیته :ضربه با یک انگشت

99- نی هون نوکیته :ضربه با دو انگشت           100- یوهان نوکیته : ضربه با چهار انگشت

101-شوتو : تیغه خارجی دست                      102-های تو : تیغه داخلی دست

103-هی شو : پشت دست                            104- شوتی : کف دست

105-اشی : هل دادن                                    106-شوتی اشی :هل دادن با کف دست

107-اوراکن : پشت مشت                              108- سیکن : برآمدگی روی مشت شاخ کرگدن

109- هیچی : آرنج                                       110- هیزو : کمر

111- کین :بیضه                                          112- گری : لگن

113-هیزا :زانو                                             114- آشی پا

115- سونی : ساق پا                                   116- های سوکو : روی پا

117- تای سکو : تیغه داخلی پا                       118- سوکوتو :تیغه خارجی پا

119- چوسوکو:سینه پا                                120- کاکاتو :پاشنه پا

121- مواشی دورانی                                    122- مواشی گری :لگد دورانی

123- سوکی : ضربه مستقیم پیستونی شکل  124- ایچ : یک

125- نی: دو                                               126- سان : سه

127- شی چهار                                           128- گو : پنج

129- روکو:شش                                          130- شیچی : هفت

131-هاچی : هشت                                      132- کیو : نه

133- جو : ده                                                134-مورو: دوتا

135-موروته : دو دستی                                   136- اوبی :کمر بند کاراته

137- شیرو: سفید                                         138- آئو:آبی

139- کرو :زرد                                              140- آکا :قرمز

141- میدوری: سبز                                        142- کاچی : قهوه ای

143- کورو : سیاه                                          144- یازومه :راحت

145- یامه: قطع ، تمام                                   146- سوکو: شروع مجدد

147- هاجیمی: شروع                                    148- زوکو: ادامه دادن در مسابقه

149- هانته: اعلام رای نهائی                           150- ماکسو: چشمها بسته

151- ماکسو یامه: چشمها باز                          152- ذن: تمرکز

153- کیای: فریاد                                            154- موگوری: انجام تکنیکها بدون شمارش

155- یوگوری: انجام تکنیکها بدون شمارش          156- کیاراته: اعلام کیای

157- کامائه: گارد                                           158- گامائته: گارد گرفتن

159- کیاکو: مخالف                                        160- مایته: دست موافق

161- اسکوات: نشستن و برخاستن                  162- هی کی ته: دست عکس العمل

163- کاتا: فرم ، قالب                                      164- اوراکاتا: انجام کاتا با چرخش 180

165- کی هون: تکنیک                                     166- کی هون نوکاتا: تکنیکهای زنجیره ای

167- ایتو: جنگ                                             168- ایپون: تک ، یک امتیاز

169- نی هون: دوتا                                        170- سمبون: سه تا

171- سای کای: سه مرتبه                             172- یوهون: چهارتا

173- گوهون: پنج تا                                        174- کمیته: مبارزه

175- جیوکمیته: مبارزه آزاد                               176- ایپون کمیته: مبارزه تک ضربه ای

177- سمبون کمیته: مبارزه سه قدمی              178- گوهون کمیته: مبارزه 5 قدمی

179- شورره: سریعتروقویتر کارکردن                   180- که آگه: مفصل بالا رونده

181- ایبوگی: تنفس                                      182- میزو: ندیدیم

183- میتومیزو: چیزی نبود                                184- کی مه: نفوذ

185- کومی: فشاری                                       186- کی کن: غیبت کردن حریف در مسابقه

187- چوئی: خطای کوچک                               188- هانسوکو: خطا

189- جن تن: خطای متوسط                            190- شیکاک: خطای خیلی بزرگ ، اخراج

191- شیای:مسابقه                                       192- شیای شوریو: اتمام مسابقه

193- شیای شوریوآکاشو:بعدازمسابقه بایکدیگردست دادن194- هی کی واکه: مساوی ، برابر

195- چوریتسوفومی: برابر ، مساوی                    196- یاکوسوکو: قائده ، قانون

197-یاکوسوکوایپون کمیته: کمیته یک ضربه ای باگاردآزاد198- آوازاته: جمع بستن

199- آکوشو: دادن دو حریف                              200- نوکی ته: انگشت

201- کی کو: مجموعه نوک انگشتان                  202- اویابی: شست دست

203- هیتوساشی یوبی: انگشت سبابه             204- نایوبی: انگشت وسط

205- کوسوری یوبی: انگشت انگشتر                 206- کویوبی: انگشت کوچک

207- توهو:فاصله بین انگشت شست وسبابه      208- ریوتوکن: بند دوم انگشت

209- هیتوساشی یوبی ایپون کن: مفصل دوم انگشت سبابه210- تاکایوبی ایپون کن: بند دوم انگشت وسط

بیوگرافی بزرگان کاراته

زندگی نامه سوسای اویاما بنیانگذار فقید کیوکوشین کاراته

▪ ۱۹۲۳: ماسوتا اویاما که بعداً به لقب سوسای سازمان جهانی کیوکوشین کای‌کان‌کاراته دست یافت در ۲۷ جولای ۱۹۲۳ میلادی در کره متولد شد.
▪ ۱۹۲۵: اویاما توسط والدینش به منزل خواهرش در منچوری فرستاده شد.
▪ ۱۹۳۶: اویاما وارد مدرسه‌ای در سئول شد. در همین حین شروع به یادگیری کمپوچینی کرد و پس از دو سال تمرین به دان یک ارتقا پیدا کرد.
▪ ۱۹۳۸: ماس اویاما وارد مدرسه هوائی یاماناشی (Yamanashi) ژاپن شد و کاراته را زیر نظر گی‌چین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) شروع کرد و هر روز، دو ساعت به تمرینات خود با این استاد بزرگ ادامه داد.
▪ ۱۹۴۰: اویاما به هنگامی که دان ۲ (Ni-dan) کاراته بود وارد دانشگاه تاکوشوکو (Takushoku) شد.
▪ ۱۹۴۵: او تحقیقات در مورد کاراته را در مؤسسه ایوا (Eiwa) در منطقه سوگی نامیکو (Suginami - ku) واقع در توکیو را آغاز کرد لکن پس از سپری شدن ۶ ماه مؤسسه مذکور تعطیل شد.
▪ ۱۹۴۶: ماس اویاما وارد بخش تربیت بدنی دانشگاه واسدا (Waseda) گردید و در آن‌جا بود که با دو نفر از نویسندگان مشهور ژاپنی به نام‌های یوشی کاوا (Yishikawa) و شیرو اوزاکی (Shiro Ozaki) آشنا و به مطالعات بیشتر درباره روش سامورائی پرداخت و پس از آن جهت تمرین به منطقه مینوبر (Minobu) رفت. ایشان در همین سال بود که دان ۴ کاراته دست یافت.
▪ ۱۹۴۷: ماس اویاما در اولین دوره مسابقات سراسری ژاپن در کیوتو شرکت کرد و مقام قهرمانی را از آن خود کرد.
▪ ۱۹۴۸: اویاما تصمیم گرفته زندگی خود را وقف کاراته کند و ۱۸ ماه تمرینات خود را به تنهائی در منطقه کیوسومی (Kiyosomi) واقع در استان چیبا (Chiba) آغاز کرد و اجرای تکنیک‌های خود را به حد عالی رساند.
▪ ۱۹۵۰: او در شهر چیبا اطاقی اجاره کرده، تمرینات خود را ادامه داد ایشان تمرینات کشتن گاو به‌طور مثال طی چهار روز ۴۷ رأس گاو را از پای درآورد.
▪ ۱۹۵۱: اویاما آموزش کاراته را در ارتش آمریکا که در ژاپن استقرار داشت آغاز کرد و سپس تمرینات جودو را در شهر چیبا آغاز نمود و به دان ۴ این رشته دست یافت.
▪ ۱۹۵۲: سازمان کاراته شهر شیکاگو وی را به آمریکا دعوت کرد و حدود ۱۱ ماه توانست ۳۲ مورد کارهای نمایشی را به اجرا بگذارد و در ۷ مسابقه نیز شرکت کرد و سپس به ژاپن بازگشت.
▪ ۱۹۵۳: او مجدداً به شیکاگو رفت و با حضور تماشاچیان با یک گاو نر وحشی مبارزه کرد و توانست این گاو را شکست دهد و شاخ او را نیز بکشند.
لازم به ذکر است سوسای اویاما پس از شکست دادن گاو وحشی گفته است هدف من قدرت‌نمائی نبوده بلکه می‌خواستم ثابت نمایم انسان‌ها ذاتاً استعدادهائی دارند که اگر آن را شکوفا سازند می‌توانند بر همه‌چیز فائق گردند.
▪ ۱۹۵۴: سوسای به ژاپن بازگشت و پس از سه ماه توقف و تمرین مستمر، موفق گردید در بوسو (Boso) اولین دوجو خود را خارج از منطقه میجی‌رو (Mijiro) افتتاح نماید.
▪ ۱۹۵۵: اویاما به آمریکا دعوت شد، سپس به اروپا رفت، در این سفر با مردان بسیاری مبارزه کرد و برای اولین‌بار سر بطری شیشه‌ای را به تیغه دسته خود شکست و موجب حیرت مردم شد، ایشان در شیکاگو مجدداً با گاو وحشی مبارزه کرد این امر موجب انتقاد باشگاه دوستی حیوانات گردید.
▪ ۱۹۵۶: وی تمرینات را در اوکیناوا شروع کرد، سپس به جنوب شرق آسیا مسافرت کرد و به مطالعه سبک‌های مختلف پرداخت. او هم‌چنین دوجو خود را در پشت دانشگاه ری‌کیو Rikkyo افتتاح کرد، هنگامی که تنی چند از مربیان معروف هم‌چون میزوشیما (Misushima)، یاسودا (Yasuda)، ایشی‌باشی (Ishinashi) و مینامیموتو (Minamimoto) تمرینات کیوکوشین را نزد سوسای اویاما شروع کردند، این ابرمرد کاراته به آنها آموخت که کاراته پس از ۱۰۰۰ روز تمرین شروع می‌شود و پس از ۱۰۰۰۰ روز تمرین به اوج خود می‌رسد.
▪ ۱۹۵۷: اویاما به اروپا و آمریکا مسافرت کرد. وی مجدداً با گاو نر وحشی مبارزه کرد و زخمی شد. ایشان به مدت ۶ ماه مورد میهمان‌نوازی دوم قرار گرفت. پس از بازگشت به ژاپن مربیان جدیدی به نام‌های یاجیما (Yajima) و ماتسوئی (Matsui) به او پیوستند.
▪ ۱۹۵۸: کتاب کاراته چیست (what is karate) را تدوین و به چاپ رساند، کتاب مذکور پرفروش‌ترین کتاب سال ژاپن شد. در همین سال اویاما به نیویورک رفت و پس از مدتی تمرین و اجرای نمایش‌های مختلف مجدداً به ژاپن بازگشت.
اویاما به هوکایدو (Hokkaido) رفت و با ببر وحشی مبارزه کرد لکن در این مبارزه موفقیتی به‌دست نیاورد.
اولین دوجو خارج از ژاپن و در جزایر هاوای توسط بابی‌لو تأسیس شد.
بنا به دعوت FBI اویاما به واشنگتن رفت و به آموزش و اجرای کارهای نمایشی و تمشی‌واری پرداخت.
مدرسه نظامی وست‌پوینت (West Point) از ماس اویاما جهت تدریس دعوت به عمل آورد.
▪ ۱۹۵۹: اویاما در اولین دوره مسابقات هاوائی حضور پیدا کرد و به‌عنوان سرداور مسابقات مذکور را به پایان رساند، در همین مسابقات کارهای نمایشی از خود نشان داد و مورد تشویق شرکت‌کنندگان و تماشاچیان قرار گرفت.
اویاما در اولین دوره تمرینات مدرسه تابستانه به چیبا مسافرت کرد.
اویاما جهت به نمایش گذاشتن قدرت کیوکوشین به اروپا و آمریکا مسافرت نمود.
▪ ۱۹۶۰: سوسای اویاما باز هم به اروپا و آمریکا مسافرت کرد.
در دومین دوره مسابقات هاوائی نیز حضور یافت. در این مسابقات ۷۲ نماینده از ۱۶ کشور شرکت داشتند.
▪ ۱۹۶۱: ماس اویاما در شهر فرانسیسکو دوجو کیوکوشین را افتتاح کرد.
در سومین دوره مسابقات قهرمانی هاوائی حضور یافت.
در شهر لوس‌آنجلس دوجو کیوکوشین را افتتاح کرد.
ایشان تمرینات را هفته‌ای سه بار در دوجوی خود شروع کرد.
در اولین دوره مسابقات آمریکای شمالی در نیویورک دعوت گردید تا سرداوری این مسابقات را به‌عهده بگیرد.
▪ ۱۹۶۲: سوسای اویاما به اروپا و آمریکا مسافرت کرد تا از رهگذر آن علاوه‌بر اجرای کارهای نمایشی و شناساندن کاراته واقعی، مطالعه‌ای نیز بر انواع مبارزه‌های رزمی داشته باشد.
در چهارمین دوره مسابقات هاوائی شرکت کرد.
او به ژاپن بازگشت، نسبت به برگزاری آزمون ارتقاء درجه اقدام نمود که ۲۰ نفر از شاگردانش به کمربند سیاه نائل شدند.
▪ ۱۹۶۳: اویاما به اروپا، آمریکا و آفریقای جنوبی مسافرت کرد.
ایشان ساختمان مرکزی سازمان جهانی کیوکوشین کای‌کان‌کاراته (I.K.O) را در منطقه ایکی‌بوکورو (Ikebukuro) توکیو بنا نهاد.
به آمریکا بازگشت و در دومین دوره مسابقات آزاد کاراته در شهر هارت‌فورت (Hartford) شرکت نمود.
▪ ۱۹۶۴: سبک موی‌تای کیک‌بوکسینگ (Muai Thai Kick Boxing)، کاراته ژاپن را به مبارزه فراخواند لکن اویاما این فراخوانی را نپذیرفت. ایشان بعداً و به همین منظور سه نفر از هنرجویانی را به تایلند فرستاد که دو نفر از آنها به مقام قهرمانی دست یافتند با این پیروزی چشمگیر آقای ساتو (Sato) وزیر خارجه پیشین ژاپن و برنده جایزه نوبل به‌عنوان رئیس سازمان جهانی کیوکوشین‌کای‌کان (Kaicho) و سوسای اویاما به‌عنوان مدیر (Kancho) سازمان مذکور حرکتی وزین به این سبک دادند.
در همین سال ساختمان مرکزی سازمان (Hunbu) رسماً در توکیو تأسیس شد.
دانشگاه جورجیا (Georgia) از اویاما دعوت کرد تا به مدت یک ماه جهت آموزش و اجرای حرکات نمایشی به آمریکا برود.
▪ ۱۹۶۵: اولین کمپ زمستانی کیوکوشین در منطقه میتسومینه (Mitsumine) برگزار گردید.
کتاب این است کاراته (This is Karate) با سه هزار صفحه و ۲۰۰۰۰ عکس توسط اویاما تدوین و به چاپ رسید.
آقای استیوآرنیل (S.Arneil) از کشور انگلستان اولین هنرجوئی بود که موفق شد برای اولین بار مبارزه ۱۰۰ نفره را انجام دهد.
اویاما به منظور انتصاب نماینده کیوکوشین در نیویورک به آمریکا مسافرت کرد.
▪ ۱۹۶۶: آقای کوروساکی (Kuro Saki) را جهت تدریس و توسعه کیوکوشین به اروپا اعزام کرد.
مجله کاراته مدرن (Modern Karate) توسط اویاما تهیه و به چاپ رسید. این مجله بهترین نشریه رزمی بود که در آن مقطع به چاپ رسیده بود.
کیوکوشین در آمریکا و آمریکای جنوبی تأسیس و شروع به فعالیت نمود.
هنرپیشه معروف به نام سین کانری (Sean Connery) که به ۰۰۷ شهرت داشت جهت فراگیری کاراته کیوکوشین نزد استاد اویاما آمد.
شیروکه اویاما (S. Oyama) موفق به انجام کومیته ۱۰۰ نفره شد.
▪ ۱۹۶۷: آقای کاتو (Kato) جهت تدریس و توسعه کیوکوشین عازم استرالیا شد.
مجله کاراته حیاتی (Vital Karate) به چاپ رسید.
آقای لوک‌هالندر (L.Hollander) مبارزه یکصد نفره را با موفقیت انجام داد.
▪ ۱۹۶۸: آقای اوگورا (Ogura) جهت تدریس به کشور برزیل فرستاده شد.
کتاب مبارزه مسافر دور دنیا (Fighting travel around the word) منتشر گردید.
اویاما مسافرت طولانی مدت خود به جزایر هاوائی، آمریکا، انگلیس، اروپا و اردن را آغاز کرد.
کیوکوشین کاراته در اروپا پایه‌گذاری شد و نمایندگان اروپا در سمیناری که با حضور اویاما در آمستردام هلند برگزار گردید گرد هم آمدند.
کیوکوشین کاراته فعالیت خود در خاورمیانه را آغاز کرد و استاد اویاما به تدریس خصوصی پادشاه اردن مشغول شد.
کیوکوشین در اقیانوسیه نیز فعالیت خود را رسماً آغاز کرد.
▪ ۱۹۶۹: پسرهای کاراته (Boyskarate)، کاراته برای میلیون‌ها نفر Karate for thd milions، مردان جوان کاراته Young man&#۰۳۹;s karate و مجله دفاع شخصی (Self defence) که توسط سوسای اویاما تدوین شده بود و به چاپ رسید.
کیوکوشین کاراته در آفریقای جنوبی و کشورهای جنوب شرق آسیا آغاز به کار کرد.
اولین دوره مسابقات سراسری کیوکوشین کاراته در توکیو با حضور ۴۸ شرکت‌ کننده از سبک‌های کیوکوشین، کیک بوکسینگ، جودوکا برگزار گردید و جمع کثیری از تماشاچیان از آن دیدن کردند.
در مسابقات سراسری ژاپن، تروتومو یامازاکی به مقام اول دست یافت، کازویوکی هاسگاوا و کانی باروبوکو به ترتیب عناوین دوم و سوم را به خود اختصاص دادند.
▪ ۱۹۷۰: کتاب‌های کلاس کاراته (Karate class) و کاراته پیشرفته (Advance Karate) به چاپ رسید.
دومین دوره سمینار نمایندگان اروپا در لندن و اولین دوره سمینار نمایندگان آمریکا در شهر لوس‌آنجلس با حضور استاد اویاما برگزار شد.
دومین دوره مسابقات سراسری ژاپن با موفقیت انجام شد. در این دور، کازویوکی هاسگاوا به قهرمانی رسید، تروتومو یامازاکی دوم شد.
▪ ۱۹۷۱: جهت اطلاع بیشتر کاراته‌کاها، نشریه‌ای به نام (کسانی‌که کاراته را شروع می‌کنند) (For people who start karate) منتشر گردید.
نمایندگی مرکزی آمریکا در شهر نیویورک با حضور اویاما و کیندزی (Kindey) شهردار آن شهر تأسیس و آغاز به کار کرد.
سن سی کی‌شی (Kishi) جهت آموزش و توسعه فنی کیوکوشین به آمریکا اعزام شد.
سومین دوره مسابقات سراسری ژاپن انجام شد. کاتسواکی ساتو، یاسوهیکو اویاما و دایگو اویشی به ترتیب به عناوین اول تا سوم دست یافتند.
سن سی کان‌مورا (Kane Mura) جهت آموزش به آمریکا اعزام گردید.
▪ ۱۹۷۲: سن سی ایزوبه (Isobe) جهت آموزش و گسترش کیوکوشین به برزیل اعزام شد.
کانچو اویاما جهت آموزش و توسعه کاراته به آمریکا اعزام گردید.
چهارمین دوره مسابقات سراسری ژاپن در همین سال با موفقیت برگزار شد.
سن سی هوارد کالینز (Howard Collins) از کشور انگلستان با موفقیت مبارزه یکصد نفره خود را انجام داد.
در مسابقات سراسری ژاپن، میوکی میورا اول شد، هوارد کلینز از انگلستان به نایب قهرمانی دست یافت و توشی کازوساتو عنوان سوم را از آن خود کرد.
▪ ۱۹۷۳: کانچو با جمعی از نمایندگان آن سازمان ملاقات و قول داد که دو سال بعد (۱۹۷۵) اولین دوره مسابقات جهانی را برگزار نماید.
آقای میورا (M. Miura) مبارزه یکصد نفره انجام داد.
جزوه کاراته زندگی من My karate life از کانچو به چاپ رسید.
پنجمین دوره مسابقات سراسری ژاپن همانند ادوار گذشته در توکیو انجام شد. در این مسابقات هاتسویو رویاما، تروتومو یامازاکی و توشی کازو ساتو به ترتیب عناوین اول تا سوم را به خود اختصاص دادند.
▪ ۱۹۷۴: کانچو به‌طور خصوصی به شهرام (وابستگان رژیم پهلوی) کیوکوشین را آموخت و به او دان دو اعطا نمود.
کانچو از سوی کمیته فنی و سایر نمایندگان آن سازمان به دان ۹ ارتقا پیدا کرد.
ششمین دوره مسابقات سراسری ژاپن برگزار شد. کاتسواکی ساتو قهرمان این دوره از مسابقات گردید. تاکاشی آزوما به نایب قهرمانی دست یافت و هاتسوئو رویاما سوم شد.
▪ ۱۹۷۵: سمینار نمایندگان IKO با حضور کانچواویاما در هاوائی برگزار گردید.
اولین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته با حضور ۱۲۸ شرکت کننده از ۳۶ کشور در توکیو برگزار شد کاتسوئو ساتو Katsuo Sato به مقام قهرمانی و جوکو نینومیا Joko Ninomiya عناوین دوم و سوم را به خود اختصاص دادند. )توضیح این‌که مسابقات مذکور با نام بزرگان کاراته بر روی پرده سینما در سراسر جهان رفت).
مجله کاراته من (My Karate) به چاپ رسید.
▪ ۱۹۷۶: کتاب دنیای کاراته (Karate all round the word) به مناسبت برگزاری اولین دوره مسابقات جهانی به چاپ رسید.
فیلم اولین دوره مسابقات جهانی تحت عنوان قوی‌ترین کارات (The storangest karate) به چاپ رسید.
مجله راه کیوکوشین (The way of kyokushin) به چاپ رسید.
هشتمین دوره مسابقات سراسری کیوکوشین کاراته برگزار شد. توشوکازو ساتو به مقام قهرمانی رسید، جوکونینومیا به مقام دوم دست یافت و تاکاشی آزوما سوم شد.
قسمت دوم فیلم قوی‌ترین کاراته (The strongest karate) تهیه و در اختیار همگان قرار گرفت.
▪ ۱۹۷۷: کانچو اویاما به همراه سه نفر از شاگردانش در اولین دوره مسابقات کاراته آزاد در استرالیا شرکت کرد.
سن سنی میوکوشی M.Mizukoshi جهت تدریس کاراته به برزیل رفت.
اولین دوره مسابقات آزاد قهرمانی کیوکوشین در هاوائی برگزار شد. دو نفر از شش شرکت کننده ژاپنی به عناوینی دست یافتند.
ناکامورا (T.Nakamura) جهت تدریس کیوکوشین به برزیل اعزام شد.
سمینار نمایندگان کیوکوشین کاراته ژاپن در توکیو برگزار شد.
مسابقات سراسری کیوکوشین در آفریقای جنوبی برگزار شد.
دومین دوره مسابقات کاراته آزاد در لندن با حضور کانچو اویاما برگزار گردید.
کمپ تابستانی در منطقه شی‌زوکا (Shizuka) انجام شد.
مجله انگلیسی زبان کیوکوشین کاراته (Kyokushin karate) و ماهنامه به زبان ژاپنی به نام کاراته قدرتی (Power Karate) شروع به فعالیت نمودند.
نهمین دوره مسابقات سراسری کیوکوشین کارته برگزار گردید. تاکاشی آزوما، تاکیونا و ماکوتو ناکامورا به ترتیب عناوین اول تا سوم را به خود اختصاص دادند.
▪ ۱۹۷۸: مجله دست خدا (The Godhand) آغاز به کار کرد. کانچو به مدت یکماه به هنگ‌کنگ رفت، در دومین دوره مسابقات سراسری استرالیا شرکت کرد و پس از آن در مسابقات ستاره‌ها در هاوائی شرکت جست و ژاپن در این مسابقات به مقام قهرمانی رسید. دومین دوره مسابقات آزاد بریتانیا و دومین دوره مسابقات سراسری آفریقای جنوبی با حضور سوسای اویاما برگزار گردید.
آزوما و ساتو در کمپ تابستانی اروپا شرکت کردند. اولین دوره مسابقات اروپائی در لندن و دهمین دوره مسابقات آزاد سراسری ژاپن انجام شد.
مسابقات سراسری مالزی و سپس سنگاپور با حضور سن‌پی (SenPei) و کاواباتا (Kawabata) برگزار گردید.
دهمین دوره مسابقات سراسری کیوکوشین کاراته برگزار گردید.
جوکونینومیا به مقام قهرمانی رسید، کیجی سنپی دوم شد و ماکوتوناکامورا به مقام سوم دست یافت

************************************************************ 

فیلهو

فرانسیسکو فیلهو متولد سال 1971 در برزیل است. در آن زمان هنوز هنرهای رزمی برزیلی بخصوص جوجیتسو، وال (Val)، تودو (Tudo) و لوتالیور (Luta Liver) در سطح جهانی مطرح نبودند. فرانسیسکوکه شیفته هنرهای رزمی بود برای اولین بار در سن 12 سالگی وارد یک دوجوی کاراته می‌شود. اما نه یک دوجوی کاراته معمولی. کاراته مرحوم سوسای اویاما یعنی کیوکوشین کای. در آن هیچ کس نمی‌توانست بگوید که آینده‌ای روشن در انتظار این جوان برزیلی است که او را به قله کاراته جهانی خواهد رساند. اولین معلم او «نوبویوکی ایموری» که در برزیل تنها چند سالی تجربه مربیگری داشت خیلی زود متوجه استعداد شاگرد جدید خود شد. اگر از او بپرسید چرا کاراته را شروع کرد می‌گوید: «زمانی که بچه بودم بیشتر اوقاتم را به نگاه کردن فیلمهای هنرهای رزمی می‌پرداختم تا اینکه برادرم مرا برای اولین بار به یک دوجو برد که سرنوشت مرا عوض کرد».نیاز به از خود فراتر رفتن و جاذبه‌ای که فعالیت بدنی برای او داشت، او را بزودی راهی مسابقات و میدان مبارزه کرد. کاراته کیوکوشین کای که برای بزرگسالان بسیار سنگین و سخت است، مبارزاتی برای کاراته کودکان نیز ترتیب داد که به جوانترها آزادانه اجازه ابراز احساسات می‌داد. یکسال پس از آغاز کارش در اولین تورنمنت شرکت کرد ولی نتیجه درخشانی بدست نیاورد. اما چه اهمیتی دارد! این مسئله باعث تشویق او شد تا بهتر کار کند. در سن 14 سالگی او به نوعی شاگرد و مرید استاد ایلوری شد و در دوجوی او مشغول شد یعنی بیشتر در زندگی در دوجو سرمایه‌گذاری کرد. سالن تمرین را تمیز می‌کرد و به امور مختلف تکنیکی و تجاری رسیدگی می‌کرد تا بتدریج در روح کیوکوشین نفوذ پیدا کند. در این دوره جدید زندگی او، پیروزیهای قهرمان آینده ما مشخص‌تر بود. فیلهو می‌گوید: «از آن زمان خودم را مسئول می‌دانستم. خودم با خودم هر بار جدی‌تر و سخت‌گیر‌تر بودم و نتیجه بهتری می‌گرفتم. قهرمان کیوکوشین کای جهان به تدریج که فرانسیسکو ظرفیتش را افزایش می‌داد و در کومیته پیشرفت می‌کرد خواسته‌هایش بیشتر آشکار می‌شد. زمانی که او برای اولین بار در مسابقات قهرمانی کیوکوشین کای برزیل شرکت کرد 16 سال بیشتر نداشت. در این مسابقات سه نفر اول هر گروه به ژاپن اعزام می‌شدند. اما زمانی که فرانسیسکو برای دور آخر و مقام سوم چهارمی به زمین رفت از این موضوع آگاهی نداشت. نتیجه اینکه جزو سه نفر اول نبود. طبق گفته‌اش: «اگر آخرین مبارزه‌ام را پیروز می‌شدم به ژاپن می‌رفتم و این تجربه بسیار خوبی برای من می‌شد. اما نمی‌دانستم که مقامهای اول تا سوم به این سفر اعزام می‌شوند و مبارزه را از دست دادم». حال می‌دانیم که چگونه فیلهو به آرزویش که همان بدست آوردن این تجربه در ژاپن بود، دست پیدا کرد. سه سال پس از این مبارزه، فیلهو به شاگردی «سی جی ایزوپ»، مسئول کیوکوشین کای در برزیل، درآمد. در سال 1990 فرانسیسکو19 سال داشت و این امید جوان به همراهی مربی جدید خود وارد دنیایی متفاوت شدند. ورود به مسابقات بزرگ.در سال 1991، فرانسیسکوفیلهو به یکی از رویاهایش جامه عمل پوشانید: سفر به ژاپن. در ژاپن او با مرحوم سوسای «ماسوتاتسو اویاما» بنیانگزار سبک و مرکز کاراته کیوکوشین کای ملاقات نمود. فیلهو در اصل هیچ گاه شاگرد واقعی استاد نبود اما جو مسابقات در ژاپن و ملاقات او با برترین‌های ژاپنی دست به دست هم داد تا از او فیلهوی کنونی را بسازند. سه سال بعد در سال 1994 استاد اویاما حیات را بدرود گفت. در سال 1996، فرانسیسکوبرزیل را به قصد اقامت در ژاپن به مدت یکسال ترک می‌کند تا به تکمیل تعلیمات خود بپردازد در آن زمان او دیگر یک مبارز مشهور و بی‌چون و چرا در کاراته بین‌المللی بود. قهرمان برزیلی اکنون خواهان برترین عنوان بود. قهرمانی جهان در تمام سبکها در مسابقات قهرمانی جهان در رشته کیوکوشین کای کاراته (بدون جدول وزنی و براساس ضربه فنی) که در سال 1975 برای نخستین بار اجرا شده بود و هر چهار سال یک بار برگزار می‌شد هیچ غیر ژاپنی مقام اول را بدست نیاورده بود: در سال 1975 شاگرد استاد «اویاما» به نام «کاتسواکی ساتو» این مسابقه را برد. در سال 1979و 1984 نوبت به «ماکاتو ناکامورا» رسید. در سال 1987 «شوکی ماتسویی» با مبارزه فینال به یادماندنی مقابل «اندی هوگ» به مقام قهرمانی رسید. در سال 1991 «کنجی میدوری» با جثه‌ای متوسط به مقام اول رسید و در سال 1995 کن جی «یاماکی» برتری سنگین وزنها را با بدست آوردن مقام ششم جهان نشان داد. فیلهو با دقتی خاص نظاره‌گر مبارزات این ژاپنی‌ها بود چون اکنون حس می‌کرد دیگر نوبت او رسیده است. او صاحب تکنیک خوب، جثه‌ای متناسب و تجربه لازم برای مطرح کردن خود، بود و در ضمن با توجه به شرایط موجود احتمال دستیابی او به مقام مورد نظرش زیاد بود او در مدت 4 سال که فرصت داشت به تمرین پرداخت ژاپنی‌ها به نوبه خود خطر را احساس کردند. فیلهو در حال صعود بود در حالیکه «یاماکی» در آخر کار خود بود. اما درست در همین زمان ژاپن بود که در تمام مسابقات پیروز می‌شد: قهرمانی ژاپن تمام وزنها و قهرمانی ژاپن دسته سنگین وزنها. تیم ژاپن و در رأس آن «کازومی» خود را طی یک استاژ به مربیگری خود «ماتسویی» آماده می‌کردند. روز نهایی 7 نوامبر 1999 درتوکیو بود. فیلهو در عرض دو روز می‌بایست به 7 حریف غلبه کند تا در نهایت مقابل هاجیمه کازومی قرار گیرد. مسابقات که با حضور 45 هزار تماشاچی برگزار شد توسط «سی ایزوبه» داوری شد. اما در پایان وقت دوم اضافی مسابقه باز هم به تساوی کشید. هیچ کس نمی‌توانست یکی از دو حریف را انتخاب کند. در وزن‌کشی این دو کمتر از 10 کیلو با هم اختلاف داشتند. فیلهو (106 کیلو) و کازومی (100 کیلو). در نتیجه غیرممکن بود که پیروزی را نصیب حریف کم‌‌وزن‌تر کنند. تنها مورد باقیماند شکست اجسام بود که فیلهو در این زمینه امتیاز بیشتری داشت چون در آزمونهای اولیه، فیلهو چند چوب بیشتر از حریف خود شکسته بود. در نهایت مبارز برزیلی به عنوان برنده انتخاب شد. برای اولین بار در تاریخ کیوکوشین کای مقام اولی از چنگ ژاپنی‌ها درآمد. از این پیروزی به بعد، فرانسیسکوفیلهو نه تنها در برزیل بلکه در ژاپن که محل بدست آوردن همان مقام کازومی بود، یک قهرمان واقعی به شمار می‌رفت. یک ورود پرهیاهو در مسابقات K-1 ؛ فرانسیسکوفیلهو برای شرکت در مبارزات کیک بوکسینگ منتظر قهرمانی‌اش در مسابقات جهانی کیوکوشین‌کای بود. روابط بین انجمن کیوکوشین‌کای استاد ماتسویی و انجمن K-1 (به مسئولیت کازویوشی ایشی، پیشکسوت کیوکوشین‌کای) باعث شد که فیلهو بتواند در بزرگترین تورنمنت کیک بوکسینگ جهان مستقیماً وارد مبارزه شود.فیلهو در اولین مبارزه K-1 که در 20 ژوئیه 1997 در ناگویا برگزار شد، مقابل یکی از برترینهای کاراته و کیک بوکسینگ قرار گرفت: اندی هوگ. این دو مرد یک بار دیگر هم در مسابقات قهرمانی کیوکوشین‌کای جهان که در سال 1991 در توکیو برگزار شده بود همدیگر را ملاقات کرده بودند. در آن روز اندی که در مسابقات قهرمانی قبلی نایب قهرمان شده بود (1987) تصمیم جدی برای پیروزی در مسابقات جهانی داشت. اما در دومین راند این تورنمنت تاریخی، اندی که بسیار به خود مطمئن بود با یک ضربه دورانی پای فیلهو که به صورتش وارد آمد ضربه فنی شد. اما ضربه فنی سبک که بلافاصله از روی زمین بلند شد و نه ضربه فنی که گروه پزشکی مجبور به مداخله شوند.بنابراین روز 20 ژوئیه برای اندی روز انتقام بود. اندی در مسابقات K-1 صاحب تجربه بود اما فیلهو چندان به این مسئله توجه نمی‌کرد. او با یک ضربه قوی چپ اندی را برای بار دوم در راند اول ضربه فنی کرد. او در سال 1998 مقابل «ری‌سیفو» مساوی کرد و در برابر پیتر آرتز در مسابقات 18 ژوئیه 1998 در ناگویا پیروز شد. در روز 25 آوریل 1999 در یوکوهاما در مسابقات k-1 فیلهو بار دیگر در راند اول قهرمان قهرمانان کیک بوکسینگ، ارنستو هوست را ضربه فنی کرد. این بار هم با یک سیکن مواشی چپ. در روز 23 آوریل سال 2000 در ورزشگاه «اوزاکا»، او مقابل ژروم لوبنر قرار گرفت. نتیجه: در راند اول به طرز غیر قابل باوری ضربه فنی شد. بعد از این مسابقه، حریف برزیلی که به شدت شوکه شده بود مدتی از مسابقات عقب کشید. این در حالی است که اغلب تصور می‌کردند او از وقایع و مسابقات k-1 دور افتاده است اما در 8 دسامبر 2001 او در مسابقات جایزه بزرگ k-1 تا مرحله فینال پیش رفت و بعد از مغلوب کردن «پیتر آرتز» و «آلکسی ایگناشوف»، مقابل «مارک هانت» با از دست دادن امتیاز مبارزه را واگذار کرد.فرانسیسکو سومین کاراته‌کایی بود که بعد از «ما آزاکمی ساکائه» (با شکست مقابل آرتز در سال 1994) و اندی هوگ (با پیروزی در سال 1996) به مسابقات فینال جایزه بزرگ k-1 دست یافت  

*********************************************************** 

شیهان اندی هوگ

مرحوم شیهان اندی هوگ در سال 1964 میلادی در دهکده کوچکی واقع در کشور سوئیس بدنیا آمد او به خاطر بضاعت اندک مالی خانواده خود دوران کودکی خود را در یتیمی گذراند و مادر بزرگش مسئولیت سرپرستی او را بعهده گرفت .اندی با توجه به شرایط ضعیف جسمانی اغلب مورد تمسخر و حتی آزار و اذیت همکلاسی­های خود قرار میگرفت . شاید در همان دوران بود که اندی برای قوی شدن آماده و مهیا گردید و این آغاز رشد و پیشرفت قهرمان آینده جهان بود. اندی خیلی زود در کاراته رشد کرد بطوریکه در سنین نوجوانی در مسابقات بزرگسالان به راحتی برتری خود را با پیروزی بر حریفان به اثبات رساند زمانی که اندی یک پسر جوان بود از فیلم راکی در جهت قهرمان شدن الهام گرفت و همت و اراده او باعث شد تا در آینده بتواند بارها قهرمان جهان شود .شیهان اندی با 19 سال سن در سومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته برای اولین بار شرکت کرد . این تازه وارد با اجرای مبارزات تکنیکی و مهارتهای منحصر بفرد خود جهان کیو کوشین را تحت تاثیر قرار داد . چهار سال بعد یعنی در چهارمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در سال 1987 اندی با مبارزان بزرگی چون ماسودا و ادمیردا کوستا که هر دوی آنها از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند دست و پنجه نرم کرد و آنها را براحتی شکست داد. فینال این مسابقات مبارزه دو نفر از بهترین مبارزان تکنیکی تاریخ کیوکوشین بود ( شوکی ماتسویی و اندی هوگ) و این اولین باری بود که یک مبارز غیر زاپنی به فینال مسابقات جهانی کیوکوشین راه پیدا کرده بود . هم اکنون نیز پس از گذشت سالها کاراته کارها و دوستداران مبارزه درباره فینال بزرگ شوکی ماتسویی با اندی هوگ و نتیجه آن صحبت می کنند مبارزه اندی تحولی بزرگ برای دنیای غرب بود و فضای جدیدی را برای مبارزان اروپائی باز کرد و به دنیا نشان داد که با اراده شجاعت و مهارت هرکسی میتواند یک قهرمان شود.در هر حال بسیاری از مردم اندی را برنده واقعی فینال میدانستند . او می­بایست قهرمان چهارمین تورنمنت کیوکوشین می­شد . در سال 1988 اولین سوپر کاپ بین المللی اروپا در سوئیس سازماندهی گردید و رقبایی از زاپن - انگلیس - هلند - مجارستان - آلمان و اسپانیا در این دوره حضور داشتند . شیهان اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات بودو مهیج ترین مبارزه بدون انکار فینال بین اندی هوگ و کنجی میدوری ( قهرمان جهان در سال 1991 ) بود با پیروزی اندی در راند دوم به اتمام رسید.

اندی در سال 1989 برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد او برترین قهرمان اروپا بوده و از محبوبیت خاصی برخوردار بود . اندی در سال 1992 به منظور کسب تجربیات در سایر سبکهای آزاد، کیـوکـوشین را ترک کرد و این در حالی بود که او با بزرگترین مبارزان تاریخ کیوکوشین مبارزه کرد. در همان سالی که اندی سازمان جهانی کیوکوشین را ترک نمود در سبک سِیدوکان کاراته با غلبه بر قهرمان نامی این سبک ( تائی کین ) عنوان جهانی سِیدو را از آن خود کرد یکسال بعد در سال 1993 اندی با غلبه بر رقبای سرسختی همانند کاکودا به فینال مسابقات سیدوکان رسید فینال این مسابقات را اندی با قهرمان نامی زاپن ساتاکه برگزار کرد در کلیه راندها برتری با اندی بود . حتی در یک راند با ضربه کاکاتو ساتاکه را نقش بر زمین کرد ولی در پایان رای با تساوی داوران و پس از انجام تامشی واری (شکستن اجسام ) فینال را از دست داد . او در این مسابقه با قهرمان ملی زاپن نمی جنگید بلکه بر علیه نابرابریها و .... مبارزه میکرد . شیهان اندی هوگ توانست قلوب مردم زاپن را فتح کند و از آن پس لقب سامورائی چشم آبی را بدست آورد .

اندی هوگ در مسابقات k1

در سال 1993 اولین مسابقه اندی در 5 نوامبر در مقابل موراکامی آغازگردید و این شروع مسابقات وی در این سیستم مبارزاتی ( کیک بوکس ) بود . او در اولین راند مبارزه پس از گذشت 50 ثانیه 3 مرتبه موراکامی را شکست داد . لگدهای مخرب وی باعث شد از شمال زاپن ( هوکایدو ) تا جنوب زاپن ( اوکیناوا ) اندی را بعنوان یک سوپر استار بشناسند .

علاوه بر ضربات پای اندی قدرت مافوق و تکنیک برتر او باعث شد که مردم او را بعنوان سلطان رینگ انتخاب کنند . شیهان اندی دارای روحیه خونگرمی بود که موجب میشد احترام عمیقی در مقابل رقبایش داشته باشد و عشق عمیقی را در طرفدارانش بوجود آورد کانچو ایشی رئیس سبک سیدوکان و کارگردان مسابقات K-1 میگوید : عمده­ترین دلیلی که مردم زاپن اندی را بسیار زیاد دوست دارند این است که او چیزی دارد که زاپنی ها به آن احترام میگذارند و آن خونگرمی قدرت و تواضع است . در سال 1996 اندی هوگ به لقب بهترین مبارز هنرهای رزمی مفتخر شد او در بزرگترین همایش هنرهای رزمی در آلمان نمایش واقعی کاراته را به همه دوستداران این رشته عرضه کرد و در پایان شمشیر زرین سامورائی را از دستان ژان کلود ون دام (فرانکی) دریافت نمود . او در سال 1996 قهرمان مسابقات K-1 شد و در سالهای 97 و 98 فینالیست این مسابقات بود.

شیهان اندی در سن 35 سالگی به بیماری سرطان خون مبتلا گردید و در بیمارستان نیپتون زاپن تحت درمان شمیائی قرار گرفت . او فقط در اولین هفته های کوتاه سی و ششمین سال زندگیش بود که ناگهان چشم از جهان فرو بست. قلب اندی 3 بار از حرکت باز ایستاد و پزشکان سعی کردند که حیات او را برگردانند اما برای چهارمین مرتبه که قلب قهرمان از حرکت باز ایستاد پزشکان معالج او بیشتر سعی نکردند که او را به زندگی برگردانند و او در کمال آرامش و صلح با مرگ پیوند خورد . از دست دادن اندی هوگ ضایعه بزرگی برای دنیای هنرهای رزمی بود زیرا در این دنیا قهرمانان گرانبهائی همانند او زیاد نیستند .

******************************************************** 

کنجی میدوری

کنجی میدوری یکی ازابرقدرت های کیوکوشین در جهان در سال  1991 تنهابا 70kgوقد165cm با سنگین وزن ترین قهرمانان جهان به مبازه پرداخت وبا ضربات بسیار خیره کننده خود تمام حریف های قدرتمند خود راه از پای درآورد تمرینات او به حدی سخت ودشوار هستند که میتواند 300نفر از قهرمانان کیوکوشین را نفس بیاندازد ولی چون ورزشکاران ما از اطلاعات کافی برخوردار نیستند ورسانه از این ورزشکار نیرومند خبری ندارند اورا در رسانه های خود قرار نمیدهند.او هم اکنون  بنیانگذارورئیس سبک شین کیوکوشین بین المللی است و طرفداران بسیار زیادی در سرتا سر جهان دارد.  

******************************************************

بیوگرافی کانچو شوکی ماتسویی

بیوگرافی کانچو شوکی ماتسویی

 

استاد ماتسویی در سال 1963میلادی در توکیو پایتخت ژاپن  به دنیا آمد. فارق تحصیل دانشگاه (چواودای گاکو) در رشته مدیریت بازرگانی می باشد و در سال 1985و1986قهرمان مسابقات سراسری ژاپن گردید و مبارزه  100 نفره را نیز در سال 1986انجام داد. وی در سال 198۷در مسابقات جهانی مقام اول را کسب نمو د و در سال 1992در توکیو باشگاه خو درا تاسیس نمود. درایت فنی وی موجب شده که به لقب نابغه کارا ته شهرت جهانی پیدا کند وی هم اکنون دارای کمربند سیاه دان ۹ می باشد و بنا به وصیّت کتبی مرحوم سوسای اویاما به این سمت یعنی رئیس سازمان جهانی کیوکوشین کارا ته منصوب شده است.

 کانچو ماتسویی با سفر به نقاط مختلف جهان ازجمله کشور خودمان ایران و برگزاری کلاسهای آموزشی و فنی و ایجاد وحدت تکنیکی در بین کارا ته کاها کیوکوشین گام موثری را برداشته است . وی همچنین با برگزاری مسابقات جهانی یادواره سو سای بصورت وزنی و مسابقات جهانی بانوان امکان موفقیت و پیشرفت را برای افراد سبک وزن میسر نموده است

شوکی ماتسویی در سن 13 سالگی کیوکوشین کاراته را در کیتا  نامارا دوجو در سال 1976 شروع کرد .

 در سال 1980 به کمربند مشکی کیوکوشین نایل می شود و در مسابقات وزن آزاد ژاپن در حالی که فقط 17 سال داشته به مقام چهارم  رسید و  چیزی از این زمان نگذشت که به عنوان ارشد هنبو در توکیو ژاپن اعلام می شود.

 در سال های 1981و1982 مقام سوم در مسابقات وزن آزاد ژاپن رو به دست آورد و در مسابقات سال 1983 به مقام هشتم رسید .

وقتی که مقام سومی جهان در مسابقات سال 1984 رسید ،  مورد تشویق فراوان قرار گرفت و در سالهای 1985و1986 هم به مقام اول مسابقات وزن آزاد ژاپن رسید و در آخر با گذراندن آخرین مرحله از مسابقات کیوکوشین کاراته یا همان مبارزات 100 نفره با زدن رکورد ،  لقب" نابغه بی نظیر" را به خودش اختصاص داد و بالاخره در سال 1987 به عنوان جوانترین قهرمان جهان مسابقات وزن آزاد کیوکوشین کاراته نائل گردید .

در سال 1992 ماتسویی کلاس خودش رو در آساکوسای توکیو راه اندازی کرد  و در 26 آوریل 1994 ماتسویی به لقب کانچو نایل و نماینده سوسای اویاما گردید .

بعد از فوت سوسای اویاما کانچو شوکی ماتسویی راه ایشان را با تمام تلاش پیش گرفتند و  تمام دوره های مسابقات  را از آن سال به بعد برگزار کردند و در ترویج و پایداری این سبک بسیار کوشیدند .با وجود تلاش های فراوان ایشان و سوسای اویاما در حال حاضر سبک کیوکوشین کاراته بیش از 12 میلیون عضو ثبت شده در بین125کشورجهان دارد.