فرهنگی و ورزشی و مذهبی
فرهنگی و ورزشی و مذهبیفرهنگی و ورزشی و مذهبی
فرهنگی و ورزشی و مذهبیکاراته
گفته میشود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما میباشد که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح میزیسته است وی که از پیشوایان مذهبی به دیگران به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هونونان و معبد شائولین اقامت گزید تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزکاری بود وی 9 سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعت های طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود می‌‌دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.
از طرفی هنگامی که حکومت های استبدادی در چین سلسله کینک 1644-1911 و سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکو فایی هر چه بیشتر کاراته شد.
در سال 1921 یکی از بزرگترین استادان کاراته اوکیناوا گیچن فوناکوشی 1868-1957 توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند تکنیک های سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبک های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.
در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک میشود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک های اصلی و کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی میباشد.
سبک های کنترلی عبارتند از:
SHOTO KAN شوتوکان بنیان گذار : گیچین فونا کوشی ( 1957-1868)
شوتوکان یعنی : خانه شوتو، مکتب شوتو - لقب فوناکوشی، شوتو، و کان خانه و کتب وی بود. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از اساتید بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت مدرنتر و علمی تربا نام شوتوکانs.k.i به جهانیان معرفی شده که حتی با کمک از نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی ها سخت یا غیرممکن مینماید را ممکن میکند در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود .
SHITO RYU شیتوریو بنیان گذار : مابونی کنوا ( 1952-1889 )
شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته میباشد. شیتو از نام های دو استاد بزرگ اوکیناوایی گرفته شده است. بدین صورت که شی از نام ایتوسوآنکو استاد مسلم سیستم شوری ته و کلمه تو از نام هیگااونا کانر یو بنیان گذار و استاد مسلم سیستم ناهاته.
GOJU RYU گوجوریو بنیان گذار : میاگی چوجون ( 1953- 1888) گوجوریو یعنی : روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته میباشد.
WADO وادوریو بنیان گذار : اوتسوکا هیرونوری ( 1982-1892
و ادوریو یعنی : راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه. وسبک نیمه کنترلی عبارت است از:
KYOKUSHIN KAI کیوکوشین بنیان گذار : ماسوتاتسو اویاما ( 1994-1923)
کیوکوشین کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک های دیگر است، به وجود آمد. کیوکوشین کاری از سه لغت کیوکو (( بالاترین ،نهایت )) شین (( حقیقت، روح )) و کای ((گروه و انجمن )) ترکیب شده است. نام دیگر این سبک اویاماریو است. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. کیوکوشین کای یکی از سبک های خشن کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیک ها به طور متوالی اجرا میشود. این سبک تاکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد. دوجوی مرکزی این سبک هومبو نام دارد و در سال 1955 توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.
ناشی ازورزش رزمی
آسیبهای ناشی ازورزش رزمی
در تمامی مطالعات انجام شده ، شایعترین آسیب های ناشی از ورزشهای رزمی در اندامها به صورت خونمردگی ، پیچ خوردگی و کشیدگی بوده اند. آسیب های ارتو پدیک ناشی از ضربه های مستقیم ، تکرار زیاد حرکات و مانورهای بالستیک و چرخشی می باشند. موارد شدید آسیب مثل پارگی احشاء ، فلج و ضرببه مغزی هم مشاهده شده اند.
شایعترین آسیب های ناحیه سرو گردن در ورزشهای رزمی عبارتند از :
پارگی ها ، خونریزی از بینی ، هماتوم دور چشم از جمله این موارد هستند. خراشیدگی قرنیه در اثر برخورد ناخن انگشتان رخ می دهد. ضربه به مغز در اثر ضربات بلند و یا چرخشی ایجاد می شود. اگر ورزشکار ناک اوت شد . باید تشخیص آسیب ستون فقرات گردنی را مد نظر داشت .
آیا استفاده از وسیله محافظتی سر تضمین کننده جلوگیری از آسب ها ی فوق است ؟
این پوشش ها جلوی بسیاری از صدمات به بافت نرم صورت ( یعنی پارگی ،بریدگی و آسیب به بافت نرم گوش و جمجمه ) را میگیرند. اما متاسفانه بر ععکس عقیده بسیاری از افراد ، برای جلوگیری از آسیب های مغزی مناسب نیستند.
اثر ضربات وارد شده به مغز در ورزشهای رزمی چیست؟
بعضی شواهد نشان می دهند که آسیب های مکرر مغزی ، چه با بیهوشی و چه بدون آن ، سبب نوع خاصی از صدمات مغزی شده و سبب کاهش توانایی انجام فعالیت فرد می شود. اگر چه یک ضربه میتواند شدیدتر از دیگری باشد. اما هیچ ضربه ای جزیی و ناچیز تلقی نمی شود و در حقیقت اثر هر ضربه ای بر روی اثر ضربات قبلی اضافه خواهد شد. ضربات بسته به سر سبب اعمال فشار های پاره کننده ای برفیبرهای عصبی و نورونها می شود که در ضربات جانبی بسیار خطر ناک تر است . چون جانه به عنوان اهرم عمل می کند، ضربه به این ناحیه حداکثر نیرو را ایجاد خواهد کرد. پارگی عروق خونی درمغز سبب ایجاد خونریزی مغزی (Intracerebral hematoma) و یا بین مغز و پرده های پوشاننده آن(Subdural hematoma) خواهد شد.
استفاده از وسایل محافظتی دست و پا سبب کاهش شدت ضربه به مغز خواهد شد، اما احتمال پارگی فیبر های عصبی را افزایش خواهد داد.
آسیب هایی اندامها در ورزشهای رزمی :
این آسیب ها متعدد هستند. پیچ خوردگی ، کشیدگی ، شکستگی ، تدر رفتگی و پاره شدن تاندون ها از جمله این صدمات می باشند . شایعترین آسیب ، ایجاد هماتوم در ساعد، ران ، پشت ساق و پا است.
آیا ورزش های رزمی مثل کاراته و تکواندو سبب استنوآرتریت در استخوانهای دست می شوند؟
درمطالعه ای که در انگلستان انجام شده ، مدرکی به نفع شروع زودرس استئوآرتریت و یا تنوسینوویت به دست نیامده است . اما هر حال چهار حرکت ذیل توان بالقو ه ای برای ایجاد این گونه آسیبها را دارند: حرکت شنا روی مشت بسته ، مشت زدن مکرر به اجسام سخت ، تبوکس و شکستن اجسام .
نحوة آسیب دیدگی زانو در ورزش های رزمی چگونه است ؟
چون در این ورزشها از حرکات بالستیک و چرخشی به وفور استفاده میشود. آسیب ها معمولا در اثرراست شدن بیش از حد زانو ، چرخش ، خم شدن و حرکات جانبی بیشاز حد ایجاد می شوند . آسیب در منیسک ها ، رباطها، تاندون کشکک و شکستگی های اپی فیز نیز شایعند . در رفتگی زانو بسیار نادربوده و اورژانسی جدی است.
شایعترین نوع و محل آسیب در ورزش های رزمی کدام است؟
هماتوم شایعترین نوع آسیب است که می تواند در هر عضوی ایجاد شود ، اما شایعترین محل آن عضله چهار سر رانی است . درد تشدید مانع ادامه فعالیت ورزشکار خواهد شد. یک عارضه دیررس آن، استخوانسازی درون بافت عضله در اثر التهاب میباشد (Myositis Ossificans)
چه آسیب ها یی در مچ پا و پا رخ می دهند؟
پیچ خوردگی مچ شکستگی ، آسیب به پشت پا ، انگشت دوم و پنجم هم شایع هستند و احتمال ایجاد استئوآرتریت در سالهای بعد را افزایش میدهند.
چرا در ورزش های رزمی به ضربه های ناحیه اپی گاستر ( بالای شکم ) اهمیت داده میشود؟
هدف از این گونه ضربات ، اثر گذاری بر روی شبکه خورشیدی است که گانگلیون سلیاک را احاطه کرده است . ضربه به این منطقه باعث اختلال تنفسی گذرا در حریف شده و لذا شخص برای ضربات بعدی آمادگی دفاعی لازم را ندارد ( برای حدود 20 تا 40 ثانیه ) و انی فرصت خوبی برای فرد حمله کننده است تا ضربات نهایی بعدی را وارد نماید.
شایعترین اسیبهای ناحیه تنه در ورزشهای رزمی عبارتند ار :
دنده ها ، شبکة خورشیدی ، پانکراس و بیضه ها درمعرض آسیب ناشی از ضربه واقع میشوند.
آسیب هایی که مانع ادامه مسابقه می گردند:
1) شکستگی ها ، 2) ضربات مغازی که منجر به فراموشی ، اختلال درک زمان و مکان و خصوصصا از دست رفتن سطح هوشیاری شوند، 3) صدمات چشمی که سبب اختلال دید شوند مثل هماتوم ، پارگی و آسیب های دور کرة چشم ، 4) صدمات خاصی که به بیضه ها وارد می شوند و هماتوم اسکروتوم ( کیسه بیضه) ایجاد می نمایند.
آیا ورزشکاری که سابقه صرم دارد،می تواند به ورزش رزمی بپردازد؟
به نظر می رسد برنامه تمرینات منظم ورزشی اثری مثبت روی کنترل تشنج خواهد گذاشت ، گزارشی از تشدید و یا آغاز حملات صرعی مکرر (Status epilepticus) با ورزش وجود ندارد . تصمیم قطعی در مورد اجازه دادن به ورزشکار برای شرکت در تمرین و مسابقه بسیار سخت است و باید موارد زیر را در نظر داشت :
الف - به نظر نمی رسد وجود تشنج در طی تمرین یا مسابقه ورزشکار را درمعرض آسیب ججدی مغز و یا نخاع قرار دهد.
ب - ضربات منفرد یا مکرر به سر سبب غیر قابل کنترل شدن تشنج و یا ایجاد آن نمی شوند، اما بهتر است که به علت وجود خطرات بالقوه ، از ضربه زدن به سر خودداری شود.
درصورت وجود چه نوع اختلالاتی ، ورزشکار مجاز به شرکت در مسابقه نخواهد بود؟
کاردیت یا لتهاب قلبی ،فشار خون بالای کنترلنشده ، بیماریهای شدید مادر زادی قلب ، فقدان یک چشم یا اختلال عملکرد بینایی ، فقدان یک کلیه ، بزرگی کبد و طحال، صرع کنترل نشده ، نارسایی ریوعی ، عفونت های پوستی مثل زرد زخم ، گال و یا هر پس از جمله بیماریهایی هستند که ورزشکار درصورت ابتلا به آنها نباید درمسابقات شرکت نماید.
چنانچه ضربه به ناحیه اپیگاستر باععث افت فشار خون و کاهش تعداد ضربان قلب و تنگی نفس در ورزشکار شود، اقدامات اولیه شامل چه مواردی می باشد؟
اقدام درمانی باید در راستا ثابت نگاه داشتن فشار خون انجام گیرد. به همین جهت ورزشکار را به پشت خوابانده و پاهای وی را بالا می آوریم تا خون از اندام تحتانی به سمت قلب سرازیرشده و متعاقب آن با افزایش برون ده قلبی ، فشار خون بالا رود.
همچنین درصورت گرفتگی عضلات دیواره شکم ، ورزشکار باید زانو های خود را به سمت قفسه سینه در داخل شکم جمع کند تا درد و گرفتگی رفع شود. این عمل به بهبود نفس و برگشت به حالت عادی نیز کمک خواهد کرد.
درصورت ضربه به بیضه در ورزشکار رزمی چه اقداماتی لازم است؟
درچنین وضعیتی فرد باید به پشت خوابانده شود و زانو هایش را به سمت سینه جمع کند. سپس تکه های یخ بر روی کیسه بیضه قرار داده شود تا تورم و خونریزی اطراف آن کاهش یابد . در صورت ادامه تورم و درد باید مصدوم را فورا به بیمارستان ارجاع کرد.
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.schoolnet.ir
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
عوارض مصرف غیر اصولی آب در ورزشکاران
عوارض مصرف غیر اصولی آب در ورزشکاران
آب یکی از اساسی ترین نیازهای یک انسان همچون اکسیژن برای زنده ماندن میباشد .بی شک مصرف نادرست از آب همچون بی آبی زیاد در زمان تشنگی شدید یا مصرف زیاد آـب در بیماریهای کلیوی میتواند اثرات بسیار مخربی در سلامت و زندگی انسان بگذارد .این مسئله مورد ورزشکارانی که دارای تمرینات منظم میباشند بیشتر خود را نمایان میسازد برای همین دلیل در مقاله ای در همین زمینه که توسط همکاران عزیزمان در سایت فوق العاده علمی و جذاب ،پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران منتشر شده نظر شما را جلب میکنم :شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.بدن شما از70-55 درصد آب تشکیل شده و تقریباً 90-80 درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.زندگی مفاصل را تأمین میکند.پوست را از خشکی محافظت می نماید.هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.دمای بدن را کنترل مینماید.وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود2 لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به 3 لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنیدبنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر20- 15 دقیقه ،180-120 سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر 5/0 کیلوگرم کاهش وزن حداقل 500 سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها 5/0 کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی 2درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.
http://www.rs272.com/http://rs272.tarlog.com/
http://rs272.vcp.ir
http://www.sahand272.blogfa.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
Dr.RAHMAT SOKHANI