پایین سرد مناسب خواهد شد:
کمک در اتلاف وپراکندگی مواد زائد ( از جمله اسید لاکتیک)
کاهش DOMS (کوفتگی عضلانی تاخیری)
کاهش احتمال سرگیجه و غش کردن ناشی از تجمع خون وریدی در اندام
کاهش سطح آدرنالین در خون
اجازه می دهد تا ضربان قلب کاهش یابد وبه نرخ استراحت آن برسد
آیا چربی های شکم برای سلامت خطرناک است؟
شکم بزرگ به نوعی نشان دهنده چربی های جمع شده درداخل این ناحیه ازبدن است.این نوع چربی، سمی شناخته می شود و تغییرات زیادی در متابولیسم ایجاد می کند که به آن سندروم متابولیک یا سندروم شکمی گفته می شود؛ البته داشتن شکم بزرگ تنها دلیل افزایش دهنده بیماری قلبی عروقی نیست. دراین صورت باید آزمایش فشارخون بالا نیز انجام شود تا سندروم شکمی شناخته شود.
چطور از شر این چربی ها خلاص شویم؟
در وهله اول باید یک هدف واقع بینانه را پیش گرفت. بسیاری از افراد قبل از اینکه از خود بپرسند که می توانند عادات زندگی خود را تغییر دهند یا نه، به وزن و اندام ایده آل فکر می کنند، در حالی که توجه به شیوه زندگی در دراز مدت تأثیرگذارتر است، به این منظور، چند مرحله را مرور می کنیم:
1- به عنوان اولین گام توصیه می شود که مطلقاً سراغ رژیم های لاغری سخت نروید! رژیم باید طی سه مرحله انجام گیرد: کسب آمادگی و شناخت مشکل، تثبیت و در نهایت بهبود عادات غذایی؛ در غیر این صورت، هیچ کس نمی تواند رژیم را تا مدت طولانی ادامه دهد. رژیم های سخت معمولاً در نهایت به نتیجه نگرفتن مورد انتظار و بروز ناراحتی های جسمی می انجامد.
2- وضعیت فعالیت فیزیکی و عادات غذایی خود را ارزیابی کنید. این مرحله، مشکل ترین قسمت است و به بررسی دقیق خود شما از شیوه زندگی تان بر
می گردد؛ حتی اگر به انجام دقیق آن هم یقین دارید، باز هم باید جزئیات را برای خود مشخص کنید.
3- پس از این، برنامه کاهش تدریجی غذا شروع می شود. نکته مهم و اساسی که باید رعایت کنید، این است که برنامه غذایی متناسب با نیازهای فردی را پیش بگیرید و بدانید که چه مواد غذایی مصرف می کنید.
4- همزمان با رژیم غذایی، فعالیت ورزشی را نیزافزایش دهید، به این ترتیب شما روندی را ادامه می دهید که به سمت موفقیت می رود. تحت هرشرایطی« تکان خوردن» را فراموش نکنید.
5- همیشه هدف خود را ادامه دهید. انجام فعالیت ورزشی و بهبود عادات غذایی در دراز مدت به نتیجه مطلوب می رسد، به این معنا که هر روز به این شیوه های مطلوب توجه داشته باشید.
تمرینهای جادویی مؤثر
همانطور که گفتیم برای داشتن شکمی صاف، ورزش بسیار مهم و غیر قابل اجتناب است. در اینجا سعی داریم چند تمرین بسیار مهم را در این باره آموزش دهیم:
پدال زدن
روی زمین به پشت دراز بکشید،
دست ها را پشت گردن بگذارید و پاها را جمع کنید. پاها را بالا بیاورید تا زاویه 90 درجه ساخته شود. شکم را محکم جمع کنید و مانند دوچرخه سواری پدال بزنید؛ طوری که هر بار یکی از پاها کاملاً صاف ومجدداً جمع شود.
بالاآوردن بالاتنه
حالت تمرین قبل را بار دیگر انجام دهید: روی زمین به پشت دراز بکشید، دست ها را پشت گردن بگذارید و پاها را جمع کنید.
همان طور که پاها را روی زمین نگه داشته اید، بالاتنه را بالا بیاورید.
توجه کنید که با دست ها، گردن را نکشید. آرنج ها باید باز نگه داشته شوند.
مراقب باشید که فاصله کافی بین چانه و قفسه سینه را حفظ کنید. این فاصله را تا بیشترین اندازه نگه دارید.
در هر بار بلند شدن، سر را به طور کامل روی زمین نگذارید.
چرخش بالاتنه
به حالت دو زانو بنشینید. بالاتنه کاملاً صاف باشد و دست ها را روبروی خود در امتداد شانه ها بکشید.
بالاتنه را به سمت راست بچرخانید؛ طوری که انگشتان دست راست به قوزک پای چپ برسد، سپس این حرکت را به سمت دیگر انجام دهید.
به دنبال لمس قوزک نباشید، چرخش و رسیدن به آن کافی است.
خم کردن بالاتنه
به حالت کاملاً صاف بایستید. دست ها را در امتداد بدن نگه دارید و پاها را به اندازه عرض شانه ها باز کنید.
شکم را به سمت داخل بگیرید و ول کنید و درعین حال عضلات باسن را نیز منقبض کنید، سپس به یک سمت خود را خم و دست را تا حدی که ممکن است پایین ببرید. حرکت را از طرف دیگر نیزانجام دهید.
توصیه های لازم:
- زمان کافی به این تمرینات اختصاص دهید و به آرامی آنها را انجام دهید و در حین کار، ماهیچه ها را منقبض کنید.
- هربار یکسری از تمرینات را چند بار تکرارکنید و بعد به سراغ حرکت بعدی بروید. به عنوان مثال، 3 بار پدال زدن را تکرار کنید که هر مرحله، شامل 10 حرکت پدالی پشت سر هم است یا اینکه هر پدال 10 ثانیه طول بکشد.
- با توجه به فرم بدن، بتدریج مدت و تعداد تمرینات را بیشتر کنید.
- فراموش نکنید که نظم و مداومت تمرین مهم ونتیجه بخش خواهد بود.
در این قسمت می خواهیم شما را با 8 توصیه 100درصد طبیعی آشنا کنیم که هر روز می توانید آن ها را انجام دهید. همان طور که گفتیم بهبود روش های زندگی و رعایت مداوم آنها تنها کلید نتیجه بخش است.
1- استفاده از حداقل زمان برای تکان خوردن: نسبت به جنب وجوش خساست به خرج ندهید. در هر شرایطی تکان بخورید و به فکرخلق این موقعیت ها نیزباشید. به جای آسانسور از پله استفاده کنید، کارهای منزل، جارو کردن، تمیز کردن حیاط و ... را نیز فراموش نکنید. هر نوع حرکتی مفید است، زیرا جزئی از فعالیت روزانه شما به حساب می آید.
2- نفس کشیدن از طریق شکم: یک روش مناسب برای به حرکت در آوردن ماهیچه های شکم، نفس کشیدن به وسیله آن است. هنگام تنفس، شکم و نه ریه ها را پر از هوا کنید و به کمک شکم هوای بازدم را خارج کنید. این شیوه همچنین یک تمرین عالی ریلکسیشن نیز هست.
3- منقبض کردن مداوم شکم: در صف بانک، ایستگاه اتوبوس، محل کار و... این حرکت را به خاطر داشته باشید: شکم را به سمت داخل جمع و عضلات باسن را منقبض کنید. این تمرین را بارها و بارها در طول روز انجام دهید.
4- ورزش؛ کلید طلایی:در کنار ورزش های روزانه، تمرینات شکم و پهلوها مانند رکاب زدن، دراز و نشست و... را فراموش نکنید و یک هدف را همیشه سرلوحه کار خود قرار دهید: استمرار در تمرین.
5- خوردن غذاهای کم چربی:به کیفیت و نه به کمیت غذا توجه کنید. از خوردن غذاهای سنگین اجتناب کنید و مصرف خوراکی های چرب مانند سس، بیسکویت، چیپس و... را به حداقل برسانید. بیشترغذاهای سبک میل کنید و ازغذاهای حاضری تا حدامکان دوری کنید.
6- توجه به وضعیت خوب دستگاه گوارش:به مقدار زیاد میوه و سبزی استفاده کنید و ترجیحاً قندهای کامل مانند برنج، ماکارونی، نان سبوس دار و... را در برنامه غذایی بگنجانید. این گروه های غذایی در فعالیت خوب روده ها بسیار تاثیر گذار هستند.
7- نوشیدن آب کافی:حتماً به مقدار زیاد، یعنی درطول روز 5/1 لیتر آب بنوشید. آب بهترین نوشیدنی است، اما می توان نیاز بدن را با چای یا دیگر جوشانده ها نیز تأمین کرد.
8- شکم را ماساژ دهید: هنگام استراحت یا زیر دوش، شکم را با حرکات دورانی ماساژ دهید. ماساژ را از اطراف ناف شروع و کم کم به سمت پایین تنه، دایره ماساژ را بزرگ تر کنید.
منبع: www.Esante.fr
اوس
اخلاق حرفه ای نه تنها در هنرهای رزمی بلکه برای دستیابی به موفقیت در هر رشته ای لازم است، مربی مذکور باید چهار چوب حرفه ای را در اخلاق و منش مربیگری رعایت کند. اخلاق مختص به افراد است و در منحصر به فرد بودن آن شکی نیست ولی برای اطمینان از نتیجه حاصله باید تا حدی که با اعتقادات شما تداخل نداشته باشد، به این فاکتورهای حرفه ای اخلاق تن در دهید. این فاکتورها که بنا به اعتقادات مردم و ملل مختلف متفاوت است، بسیار وسیع می باشد. بنا به شرایط تنها به معرفی تعدادی از آنها می پردازیم. فاکتورهای اخلاق حرفه ای از این قرار هستند: ۱. اعتقاد به کار (مربی باید طوری تمرین کند که اعتقاد واقعی به هدف و کار محوله در اعمال، افکار و گفتارش هویدا باشد). ۲. ایمان به نتیجه (مربی موفق کسی است که در ابتدا خویش و استعدادهای خویش را بشناسد سپس با مطالعه و استفاده از تجربیات خود و دیگران کار محوله را آغاز کند سپس به گرفتن نتیجه ایمان و باور داشته باشد). ۳. اعتماد به ورزشکاران (یکی از مهمترین فاکتورهای اخلاق حرفه است به این معنا که مربی مذکور با ایمان قلبی کامل و اعتقاد به نتیجه، هنرجویان خود را انتخاب کند سپس به آنها اعتماد کند و زمان بدهد تا خود را ثابت کنند). ۴. احترام به دیگران (هیچ مربی در هر سطحی نباید به خود اجازه دهد که دیگران را یا عقایدشان را مورد تمسخر قرار داده و به دیگران بی احترامی کند، این عمل زشت عقده های نهفته گذشته او را آشکار می کند). ۵. استفاده از تجربیات دیگران (شهامت داشته باشید و بدون خجالت از تجربیات دیگران استفاده کنید). ۶. پذیرفتن نتیجه (برای رسیدن به نتیجه دلخواه باید در زمان های مشخصی نتیجه حاصله را با برنامه خود چک کنید تا ببینید که تا چه حدی به اهداف خود جامه عمل پوشانده اید، نتیجه هر چه است، نتیجه تلاش شما بوده است). ۷. پذیرفتن اشتباهات (قدم بعدی این است که در صورت مواجه با شکست یا مشکل اشتباهات خویش را بپذیرید، تا اشتباهات خود را پذیرفته نشود نمی توان آنها را برطرف کرد). ۸. تلاش برای اصلاح اشتباهات (بعد از پذیرفتن اشتباهات باید با برنامه ای منسجم به برطرف ساختن آن همت کرد، اصلاح اشتباهات بدان معنی است که تا موفقیت راهی نمی باشد). ۹. ابتکار عمل (از تمام توان شاگردان بایستی استفاده نمود، هر هنرجو توان و استعداد متفاوتی دارد پس به عنوان یک مربی آنرا در یابید و زنده نگاه دارید). ۱۰. شنیدن نظرات (نظرات دیگران هر چقدر به نظر شما بی اهمیت باشد اما در آن حرفی نهفته است که حاصل نگاهی متفاوت است، برای کسب نتیجه بهتر از نظرات دیگران استفاده نمایید). موارد فوق حداقل هایی هستند که بایستی توسط یک استاد به درستی رعایت گردد. |
شین، تای، وازا سه رکن (شین، تای، وازا) را می توان از ارکان اصلی زندگی انسان دانست زیرا حقیقت زندگی با روح آغاز شده، در کالبد شکل می گیرد و سپس تکنیک چگونه زیستن را می آموزد. این جریان در روش کاراته کاملا ملموس و محسوس می باشد و اگر تمرینات ما فاقد یکی از ارکان و پایه های ذکر شده باشد راه ما از بودو واقعی دور شده و بلکه به بیراهه خواهیم رفت. انضباط روحی و جسمی که در بطن کاراته بویژه سبک کیوکوشین نهفته شده و شکوه آن با مهارت تکنیکی تبلور می یابد همان رازی است که هنرجویان مکتب کاراته در نظر دارند به آن دستیابی نمایند. استاد فقید سوسای اویاما در یک جمله حکیمانه ابراز داشتند:( کیوکوشین کاراته اقیانوس بیکرانی است که راز آن در اعماقش نهفته است). شین: واژه ای است پر معنا، ژرف و عمیق، این کلمه که روح و حقیقت معنا می گردد دارای جایگاه ویژه ای در همه فرهنگ ها و ملل مختلف می باشد و انسان ماشین زده نیازمند پر کردن این خلاء در وجود خود است. در تمام متون کهن و باستانی می توان یک مرحله از روشنفکری که در سایه نوعی رفتار عابدانه و معنوی است را مشاهده نمود و شین این توفیق را برای ما به ارمغان می آورد که به درک حیات جهان هستی نائل شویم و از سویی بتوانیم و قادر باشیم از نیروی پر طراوت درونی وجودمان نهایت بهره را ببریم. به منظور رسیدن به این مرحله به دو مهم باید توجه کرد اول شناخت خود و دوم ترک خودپرستی. تای: (از خصوصیات عمده هنرهای رزمی وضعیت بدن است لذا همیشه بدن خود را در وضعیتی متعادل نگاه دارید). سوسای ماسوتاتسو اویاما ریاضتهای جسمی و کار سخت بدنی بعنوان تمرینات بیرونی در کاراته مطرح می شوند. این تمرینات و حرکات رزمی ما را از محل (تاندن) آگاه می نماید. آگاهی کاراته کا از این منطقه و همچنین تقویت عضلات کاربردی نقش اساسی در اجرای ضربات که با کیمه اجرا می شود را ایفا می نماید و از طرفی رسیدن به شرایط ایده آل فیزیکی یکی از اهداف روش کاراته می باشد که بایستی به آن توجه خاصی مبذول گردد. وازا: تمرینات درونی و تمرینات بیرونی را برای رسیدن به مهارت های تکنیکی در کاراته باید در نظر گرفت زیرا پیروزی در هنرهای رزمی از آن فردیست که دارای شرایط مطلوب روحی و جسمی است و این دو رکن در کنار قوه ادراک بالا و همچنین مهارت تکنیکی و تاکتیکی هر کدام به سه سال کار مداوم و بی وقفه دارد و کاراته کا را به برتریهای فنی می رساند. |