کاراته و زندگی

کاراته و زندگی

این بخشی از فلسفه ذن است. واژه کاراته بدون منیت و خودخواهی به کار می رود و موقعیتی را بوجود می آوردکه عوامل موثر بیرونی نتواند تمرکز فرد را قطع و مزاحمت ایجاد کند و این سبب می شود که شخص سریعتر و پر قدرت تر از قبل عمل کند. استاد فوناکوشی بنیانگزار کاراته شوتوکان می گوید: هدف نهایی کاراته برد یا باخت نیست بلکه شخصیت و منش کاراته کاها می باشد. جنگ خیابانی در کاراته مفهومی ندارد. قوانینی که یاد می گیریم در جای جای زندگی ما قابل استفاده است، در ادامه استاد می گوید: تیراندازی با اسلحه کمری یکی از سرگرمی های من است. برای مبارزه و رقابت در این رشته بایستی یک کارت ویزیت را به وسیله گلوله از فاصله ۵۰ پایی با چرخش از پهلو هدف قرار داد. روزی یکی از هنرجویانم با کمربند قهوه ای، بعد از تیراندازی من به همین روش، از من خواست آن را امتحان کند. تیراندازان حرفه ای می دانند که برای یک مبتدی حتی نشانه گرفتن یک هدف ۸ در ۱۰ اینچ از این مسافت، کار بسیار مشکلی است. اما او با وجود اینکه تنها سومین روزی بود که تیراندازی می کرد، این کارت کوچک را تقریبا با ۵ گلوله هدف قرار داد. هفته بعد هنرجوی دیگری را با کمربند سیاه برای تیراندازی آوردم، گرچه اصلا تیراندازی نکرده بود ولی در اولین روز کارت را به دونیم تبدیل کرد. به عقیده من، این موفقیت ناشی از روش یادگیری تیراندازی که با قوانین کاراته طرح ریزی شده است. من همیشه هنرجویانم را برای رسیدن به مرحله رهایی از خود که در آن ذهن استراحت می کند ونیروهای خارجی هیچ مزاحمتی برای آن ایجاد نمی کنند، تشویق می کنم. آگاهی ذهنی در کاراته دست یابی به انجام ساده امور برای این هنرجویان را فراهم می کند. کاراته همیشه در هر جایی درس های زیادی به ما می آموزد و معمولا فرصت های فراوانی در زندگی فراهم می شود تا این درس ها را در آن بکار ببندیم. همه ما از استعدادهای عظیم و نهفته برخورداریم که با آموزش صحیح، قادر است نیروی شگفت آوری را آشکار سازد. کاراته به معنای از میان برداشتن موانع ذهنی و جسمی و آزاد کردن این استعداد است. هنر جویان کاراته می آموزند که از طریق فنون رزمی و تلاش برای رسیدن به وضعیت ذهنی رهایی از خود، جسم و روح خود را هماهنگ کنند.