فرهنگی و ورزشی و مذهبی
فرهنگی و ورزشی و مذهبیفرهنگی و ورزشی و مذهبی
فرهنگی و ورزشی و مذهبینحوه تنفس صحیح در حین انجام تمرینات ورزشی کششی از دیدگاه استاد ظ
شناخت روش های صحیح تنفس نمودن برای انجام تمرین های کششی اهمیت اساسی دارد. تنفس مناسب باعث آسودگی جسم می شود، گردش خون در بدن را سرعت می بخشد و به دفع اسید لاکتیک و دیگر مواد ناشی از سوخت و ساز حاصل از تمرینات ورزشی کمک می کند. هنگام انجام تمرینات کششی شما باید آرام و آسوده نفس بکشید و سعی کنید در حالت کشیدگی عضله نفس خود را بیرون دهید. برخی از کارشناسان علوم تندرستی حتی توصیه می کنند تنها در زمان تنفس ، باید شدت کشش را افزایش داد و در هنگام بازدم عضله را بهتر است به حالت اولیه باز گرداند. راه مناسب تنفس ، به آرامی نفس کشیدن از طریق بینی و جلو دادن شکم به هنگام دم است ، در این حالت برای چند لحظه نفس را در سینه حبس نمائید، سپس از طریق بینی و دهان به آرامی هوا را بیرون دهید. نفس کشیدن از طریق بینی مزایای فراوانی دارد از جمله تصفیه هوا، تثبیت دما و مرطوب کردن اکسیژنی که قرار است به ششها منتقل شود.
تنفس باید طبیعی باشد و دیافراگم و شکم باید آرام باشند، نباید هیچ فشار و اجباری در موقع تنفس احساس شود. بعضی از کارشناسان تنفس از طریق بینی را به نفس کشیدن از طریق دهان ترجیح می دهند زیرا تنفس از طریق دهان پس از گذشت زمان بر قلب فشار می آورد. میزان تنفس باید از طریق کاربرد حنجره که در پشت گلو قرار دارد، کنترل شود. بازدم نیز باید با روشی مشابه روش فوق الذکر کنترل شود، اما اگر شما از طریق دهان هوا را بازدم کنید، بیشتر صدایی شبیه به آ...ه که شبیه به آه کشیدن است ، پدید می آید. زمانی که شما نفس می کشید، دیافراگم به پائین یعنی روی اندامهای داخلی بدن و رگهای خونی مربوطه فشار می آورد، و با فشار سبب خروج خون از آنها می شود. هنگام بازدم خون تازه به شکم و اندام و عضلات و رگهای خونی مربوط به آنها می رسد. این انقباض و انبساط موزون رگهای خونی شکمی سبب گردش خون درتمام بدن می شود. همچنین عمل موزون پمپاژ به دفع شدن مواد زائد تولید شده در عضلات بدن کمک می نماید. این عمل پمپاژ هوا را پمپ تنفسی نیز می نامند. زمان انجام تمرینات کششی ، پمپاژ تنفسی از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا جریان خون بیشتر به عضلات کشیده شده و سبب انعطاف پذیری بیشتر آنها می شود و عضلات را از وجود اسید لاکتیک پاک نموده و خستگی را از تن بدر می کند.
تمرین عضلانی با استاد ظفری
تمرین عضلانی که همراه با پرش باشد و هنگام اجراء آن رفلکس کشش عضله مورد استفاده قرار گیرد تمرین پلایومتریک خوانده میشود...
● تأثیر تمرینات پلایومتریک بر مهارتهای کاراته کاهان
هر تمرین عضلانی که همراه با پرش باشد و هنگام اجراء آن رفلکس کشش عضله مورد استفاده قرار گیرد تمرین پلایومتریک خوانده میشود.
بررسی پیشرفت و بهبود رکوردها، مهارتها، تکنیک ها و تاکتیک های ورزشی در چند دهه گذشته نشانه گسترش و بسط زیربنای علمی و دانش محققین و مربیان ورزش بوده است. یافته های علمی در این زمینه در تنظیم و اجراء برنامه های تمرینی قهرمانان ورزشی نقش مهمی برعهده داشته است.
تمرینات ورزشی اصولاً موجب افزایش توانائی حرکتی انسان میشود، اما اگر بخواهیم این توانائی به مرز ایده آل برسد و نیز مستمر باشد، چه باید کرد؟ در این ارتباط اهمیت علم تمرین و تمرینات اصولی که متناسب با نیازهای حرکتی و فیزیولوژیکی ورزش مورد نظر است، یک اصل مهم است.
امروزه در سایه تحقیقات و پیشرفت علم و ارتباطات علمی، کیفیت مهارتهای ورزشی نیز رو به افزایش است، و سطح رقابتهای ورزشی به هم نزدیک شده است در این میان تیمهائی میتوانند نتیجه بهتر از آن خود کنند که به عوامل ظریفتر و مهمتر بیشتر توجه نمایند. یکی از عوامل مهم برای پیشرفت کمی و کیفی هر ورزشکاری به کارگیری شیوه های تمرینی مرتبط با رشته ورزشی و برپایه اصول علمی است.
در رشته کاراته همچون سایر رشته های ورزشی در کنار تکنیک، تاکتیک و آمادگی روانی، آمادگی جسمانی از اهمیت به سزائی برخوردار است. توان، سرعت و چابکی عامل بسیار مهم از آمادگی جسمانی است، که در اجراء مهارتهای کاراته دارای اهمیت بسیار است.
مطالعات گوناگون در مورد روشهای مختلف تمرین نشان میدهد که کارائی سیستم عضلانی و عوامل عصبی ـ عضلانی در اثر تمرینات بدنی، قابل پیشرفت و توسعه میباشند.
مطالعات و تحقیقات انجام شده نشانگر آن است که تمرینات بدنی سبب بهبود کیفی مهارت در ورزشهای مختلف از جمله ورزش کاراته میگردد لذا برای داشتن یک تیم آماده نمیتوان عناصر و عوامل آمادگی جسمانی یعنی قدرت، سرعت، چابکی، انعطافپذیری، استقامت و... را نادیده گرفت.
هر تمرین عضلانی که همراه با پرش باشد و هنگام اجراء آن رفلکس کشش عضله مورد استفاده قرار گیرد تمرین پلایومتریک خوانده میشود. به بیان دیگر این تمرینات شامل یکسری فعالیت عضلانی همراه با کارهای پرشی است، که در آن بازخورد کششی یک عضله مورد استفاده قرار میگیرد. این رفلکسها زمانی رخ میدهد، که عضلات بلافاصله بعد از کشیده شدن، منقبض شوند.
پلایومتریک در متون علوم ورزشی واژهای است تقریباً جدید که به شیوه خاصی از تمرینات ورزشی که حرکات انفجاری در آن نقش دارند اطلاق میگردد. این حرکات برای ایجاد تنشهای اولیه در عضله به منظور اجراء حرکت اصلی لازم است به عبارت دیگر کلید اصلی و عنصر پراهمیت و عامل سرعت، حرکات انفجاری است. تمرینات پلایومتریک روشی است که مطلوبترین رابطه سرعت و قدرت را به وجود میآورد و در نهایت خود را به صورت توان انفجاری نشان میدهد.
استفاده از این روش تمرینی در برخی از رشته های دو و میدانی سبب گردید که قهرمانان سایر رشته های ورزشی نیز به استفاده از تمرینات پلایومتریک در برنامه های تمرینی خود روی آوردند. به همین دلیل افق جدیدی در روش تمرینی اکثر فعالیتهای ورزشی که به نحوی نیازمند قدرت انفجاری میباشند، باز شده و با گذشت زمان تمرینات پلایومتریک جایگاه خاص خود را در رشته ورزشی کاراته پیدا کرده است. این تا جائی است که امروزه تمرینات پلایومتریک به عنوان یک شیوه تمرینی مفید و کارآمد میتواند به طور چشمگیری موفقیت قهرمانانی را که قدرت انفجاری در عملکردهای ورزشی آنان نقش اساسی دارد تضمین کند.
به عبارت دیگر در این تحقیق حداکثر کاری که یک کاراته کار در طول یک دوره زمانی کوتاه مدت(۶ هفته )میتواند انجام دهد را مورد مطالعه قرار دهد، و پیشرفت در پرشهای پی در پی و جابه جائیهای ناگهانی را با این روش تمرینی به مرحله ظهور رساند.
نتیجه این تحقیق میتواند به مربیان و ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی کمک کند تا با استفاده از آن در جهت بهبود سطح کمی و کیفی رشته ورزشی خود، گام مثبتی بردارند.
تمرینات مختلف از جمله تمرینات پلایومتریک که در جهت افزایش توان به کار میرود نقشی مؤثر در بهبود هماهنگی و عملکرد سیستم عصبی و عضلانی دارد در همین ارتباط اختلاف نظرهائی نیز در مورد انواع انقباض با انواع تمرینات بدنی و تأثیر آن بر میزان و افزایش قدرت و توان وجود دارد همین امر باعث شده است که از شیوه های متفاوتی از تمرینات بدنی استفاده شود. به لحاظ اهمیت تمرینات پلایومتریک در بهبود عملکرد ورزشی در این تحقیق تأثیر یک برنامه تمرینی منتخب پلایومتریک بر توان، سرعت و چابکی و سرعت استارت مورد بررسی قرار گرفت تا در صورت معنی دار بودن نتایج آن به عنوان یک برنامه آماده سازی ویژه در رشته کاراته و دیگر ورزشهائی که نیاز به قدرت انفجاری در اندام تحتانی و افزایش توان را دارند معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
هدف از این تحقیق شناخت از یک برنامه بدنسازی ویژه به منظور افزایش توان، سرعت و چابکی کاراته کاران و تأثیر آن در اجراء مهارتهای آن بود.
پس از پایان دوره تمرین، از آزمودنیها پس آزمون به عمل آمد و اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و
تحلیل قرار گرفت.
● نتایج تحقیق
۱) تمرینات منتخب پلایومتریک بر توان، چابکی و سرعت و همچنین بر سرعت استارت و ضربات پا تأثیر معنی داری دارد. به بیان دیگر تمرینات منتخب پلایومتریک باعث کاهش زمان عکس العمل و در نتیجه باعث افزایش چابکی کاراته کار شده است.
۲) تمرینات پلایومتریک بر پرش عمودی بازیکنان اثرگذاراست. به بیان دیگر تمرینات پلایومتریک باعث توسعه توان آزمودنیها شده و در سرعت جدا شدن از زمین نیز مؤثر بوده است.یافته های این تحقیق نشان میدهد که تمرین به شیوه پلایومتریک روش تمرینی مؤثری جهت افزایش قدرت و سرعت میشود و چون هر دو قابلیت قدرت و سرعت با توان در ارتباط است، بنابراین برنامه های تمرینی به مدت ۶ تا ۸ هفته موجب افزایش توان بدنی میگردد.
۳) اجراء تمرنیات پلایومتریک بر سرعت جا به جائی کاراته کاران اثرگزار است.
۴) اجراء تمرینات پلایومتریک بر سرعت اجرای تکنیک اثرگزار است. طبق یافته ها، این تحقیق تمرینات عادی کاراته ، سرعت استارت را که آمیزهائی از مهارت، سرعت و چابکی است، افزایش میدهد . بنابراین میتوان چنین بیان کرد که اجراء انواع مهارتهای کاراته تحت فشار بدنی سرعت استارت را افزایش داده است زیرا ورزشکار در جریان تمرینات، حرکات چابکی و رفت و برگشتهای سریع را در حین بازی انجام میدهد و همین تمرینات، چابکی و سرعت بازیکن را در حرکت استارت افزایش داده است. مهمترین نتیجه این تحقیق آن است که تمرین ترکیبی نسبت به تمرینات عادی کاراته تأثیر بیشتری بر سرعت استارت و جا به جائی داشته است.
۵) دست آخر اینکه این نوع تمرینات باعث افزایش قدرت در عضلات چهار سر رانی و همسترینگ(خم کننده و باز کننده زانو و مفصل ران) شده است که تأثیر معنیداری در چابکی کاراته کاران دارد. از مهمترین نتایج این تحقیق تأثیر تمرینات عادی کاراته همراه با تمرینات پلایومتریک است که به مراتب بیشتر از تأثیر تمرینات عادی کاراته میباشد.
پژوهشی از استادظفری
بازی شگفت انگیز مغز را ببینید
1 - در صورتی که حرکت نقطه متحرک را تعقیب کنید تنها یک رنگ را می بینید، یعنی رنگ صورتی.
٢- حالا لحظاتی به علامت + که در وسط قراردارد خیره شوید. نقطه متحرک را پس از لحظاتی به رنگ سبز خواهید دید.
٣- حالا زمان بیشتری را بر روی علامت + تمرکز کنید، پس از لحظاتی نقاط صورتی آهسته آهسته ناپدید خواهند شد.
عجیب اینجاست که هیچ نقطه سبزی در این عکس در کار نیست و در واقع نقاط صورتی نیز ناپدید نمی شوند.
سخنی از استاد ظفری
*******
رود ها آوازشان را از دست خواهند داد ، اگر سنگها را از سر راهشان برداریم.
فلسفه یادگیری از دیدگا ه استاد ظفری
فلسفه یادگیری از دیدگا ه استاد ظفریکوچکتر که بودیم، بزرگترهای عاقل داستان یک استاد کُشتی را برایمان تعریف می‌کردند که 99 فن را به شاگردش آموخت و یک فن را برای خود نگه‌داشت و در نهایت نیز توسط همان یک فن شاگردش را ضربه کرد. متأسفانه این داستان مخرب که نمودار تفکرات غلط بعضی از ما ایرانی‌ها است دارای چند پند ضد اخلاقی برای استادان و شاگردان آنها میباشد.
پندهایی برای استاد:
- به شاگردانت اعتماد نکن.
- آنها را در بی‌خبری نگه‌دار.
- اجازه استقلال به آنها را نده.
- به هر قیمت که ممکن است آنها را تضعیف کن (حتی اگر پس از گذشت چند نسل چیزی از هنر تو باقی نماند)، مهم حفظ اسطوره شکست‌ناپذیری تو است.
پندهایی برای شاگردان:
- به استادتان اعتماد نکنید.
- در راستی و درستکاری آنها شک کنید.
- در صحت فنونی که به شما آموخته‌اند شک کنید.
- استادان اشخاص شکست‌ناپذیری هستند.
- هر قدر هم که کوشش کنید به آنها نمی‌رسید.
- جیب خود را محکم بچسبید.
در یک جمله استاد و شاگرد نباید به هم اعتماد کنند! حال بهتر است نیم نگاهی به رابطه استاد و شاگرد از نگاه ژاپنی‌ها داشته باشیم.
شو ها ری
شوهاری کلمه‌ای است ژاپنی برای توضیح دادن پیشرفت و تکامل در آموزش هنرهای رزمی.
شو میتواند دو معنی حفاظت کردن و اطاعت کردن را داشته باشد (Follow). هر دو معنی به گونه‌ای مناسب رابطه‌ی بین هنرجو و مربی (که باید مثل رابطه‌ی والدین و فرزندانش باشد) را توضیح میدهد.
هنرجو باید هرچه را مربی ارائه میدهد، فرا بگیرد. باید مشتاق یادگیری باشد و موافق با تمام اصلاح‌ها و انتقادهای سازنده. مربی باید هنرجو را به همان گونه که والدین از فرزندشان در دوران رشد مواظبت می‌کنند، مراقبت کند. باید مراقب علایق هنرجو باشد و برای پیشرفت‌هایش وی را تشویق کند.
شو در ابتدا بر یک روش قاطعانه تأکید می‌کند تا هنرجو برای آموزش‌های آینده دارای پایه‌ای قوی گردد و تمامی هنرجویان (با توجه به تفاوت‌های موجود در ساختمان بدنی، سن و توانایی‌هایشان) به روشی یکسان تکنیک‌ها را انجام دهند.
ها کلمه‌ای دیگر است به همراه دو معنی مناسب، رها کردن یا خنثی کردن (Break away). بعضی وقت‌ها پس از رسیدن هنرجو به سطح کمربند سیاه، وی به دو راه متمایل میشود. در یکی هنرجو از اصول اساسی جدا شده (و رهاتر و بیشتر به توسط قوه خیال) شروع به اضافه کردن اصول بدست آمده از تمرین‌های اولیه به صورتی جدید می‌کند. در روشی که تکنیک‌ها را اجرا می‌کند، تکروی وی پدیدار خواهد شد. در مرحله‌ی عمیق‌تر او از تعالیم سخت مربی نیز جدا شده و شروع به سؤال کردن و کشف کردن بیشتر، از میان تجربیات شخصی خود می‌کند. این میتواند در زمانی اتفاق بیفتد که تلاش‌های استاد را خنثی کند.
با پیشرفت سفر اکتشافی هنرجو، وی به طرح سؤالاتی بی‌پایان می‌پردازد که همگی با چرا آغاز می‌شوند. در این مرحله رابطه بین مربی و هنرجو مانند رابطه بین والدین و فرزند بالغ است. مربی چون یک استاد ماهر است و هنرجو ممکن است که برای دیگران، یک مربی باشد.
ری مرحله‌ای است که هنرجو حالا دارای کمربند مشکی با درجه‌ای بالا است، از مربی جدا شده است و مجذوب تمام چیزهایی است که از آنها می‌توانسته بیاموزد (Fluent). این بدین معنی نیست که مربی و هنرجو نمی‌توانند بیش از این رابطه داشته باشند. در حقیقت، تضاد کاملاً طبیعی است، اما حالا آنها باید پیمان قوی‌تری نسبت به گذشته داشته باشند، محکم‌تر از پدربزرگ با فرزندش که حالا خود بچه دارد. بنابراین، اکنون هنرجو کاملاً مستقل است، وی گنج خود را ذخیره کرده است و شکیبایی مشورت با استادش را و توانگری در رابطه‌شان وجود دارد که از بین تجارب مشترکشان برمی‌خیزد. اما هنرجو اکنون در حال آموختن و پیشرفت کردن از کشفیات خودش میباشد تا تعالیم مربی و حرکات خلاقانه‌اش را به نمایش می‌گذارد.
تکنیک‌های هنرجو مُهر شخصیت و منش وی را دارند.
ری همچنین یک معنی دو گانه دارد. معنی دوم به معنی رها کردن است. حالا هنرجو بیشتر در جستجوی استقلالش از مربی است و مربی باید وی را رها کند. شوهاری یک پیشرفت خطی نیست بلکه بیشتر شبیه دوایری با مرکز یکسان میباشد. بنابراین شو بدون ها و هر دو بدون ری میتوانند وجود داشته باشند.
بدین سان اصول اساسی ثابت می‌مانند، فقط با پیشرفت هنرجو، تقاضای آنها و باریک بینی‌های حین اجرایشان تغییر می‌یابد و شخصیت او طعم تکنیک‌های اجرا شده را شروع به چشیدن می‌کند. همین طور هنرجو و مربی همیشه با هم در رابطه نزدیک، دانش، تجربیات، فرهنگ و سنت مشترکشان، شریک هستند. سرانجام شوهاری باید به برتری هنرجو نسبت به استادش (در مهارت و دانش) منجر شود و این است سرچشمه تکامل و اصلاح فنون هنرهای رزمی.
اگر هنرجو هرگز از استادش سبقت نگیرد، در بهترین حالت، پیشرفت و تکامل هنر رزمی راکد خواهد ماند. اگر هنرجو هرگز به سطح توانایی‌های استادش نرسد، هنرهای رزمی فاسد خواهند شد. اما اگر هنرجو بتواند تمام آنچه را که استادش ارائه میدهد، انجام دهد و حتی به مراحلی پیشرفته‌تر برسد، هنرهای رزمی همیشه پیشرفت کرده و رشد خواهند نمود.
در تمریناتتان جدی و کوشا باشید!