تنفس-ایبوکی

تنفس-ایبوکی

IBUKI BREATHING

 اساس و مبنای حالت یا چگونگی ایستایی در مبارزه است.SUNCHIN-DACHI

 ایبوکی در حقیقت تنفس تاندن است که توسط فشار وریدهای شکمی انجام می شود. در طول تنفس طبیعی شکم پس از هر عمل دم یا تنفس عمیق منبسط شده و با هر بازدم فرو می رود. در تنفس تاندنعکس ان اتفاق می افتد : وقتی که تنفس را تو می کشیم (هنگام دم) شکم فرو می رودو در هنگام بازدم منبسط می شود. ما به منظور ...

استادظفری :کنترل افزایش فشار دماغی شکم را سفت می کنیم و در آنجا فشار هوا را آشکار می سازیم. این تنفس ایبوکی است.

سئوال:پس اگر درست فهمیده باشم در ایبوکی با بازدم شکم بزرگ می شود؟

استاد ظفری :بله دقیقا این یک متد بسیار قدرتمند کشش وریدهای شکمی است بنبراین در آغاز مشکل بوده و حتی ممکن است خطرناک باشد به همین دلیل باید روش صحیح آن آموزش داه شود. در کنار این متد شما همچنین می توانید با تنفس به حالت حد اکثر فشار برسید.

سئوال: معنای ای یو ان چیست؟

استاد ظفری : ای ار ای یو ان به معنای حالتی است که هوا (هوا)را بیرون می دهیم و یو ان به معنای حالتی است که نفسمان را نگه می داریم و متوقف می کنیم.اما متفاوت از حالت فشاری است که نیاز به تلاشهای متمرکزدارد. بامشاهده ی مجسمه های دو شاه دوا(خدایان نگهبان دروازه ی یک معبد بودایی ) متوجه می شویم که فرم دهان و وضعیت دست ها ی آنها متفاوت است. این مسئله اتفاقی نیست. در این دو مجسمه وضعیت دهان و دست ها بیان کننده ی تنفس ای یو ان است که تا حد ممکن فشار و تقلای زیادی را ایجاد می کند. اگر به وضعیت دست ها دقت کنیم می توانیم ببینیم این حرکت توان رزمی بسیار بالایی را به نمایش می گذارد. با بررسی و معاینه ی دقیق تر ماهیچه های مجسمه ها درک این مسئله را تا حدودی آسانتر می شود. وقتی با مشت ضربه می زنیم قوی ترین حالت وقتی است که هوا را بیرون می فرستیم و آن را متوقف می سازیم. بنابراین ما این نوع تنفس را به طور منظم بایستی در آموزش ها تمرین کنیم. ایبوکی یکی از روش های بسیار قدرتمند تنفسی است از این رو بسیار مهم است که آن را به روش صحیح انجام دهیم. در سانچین داچی با شانه های رها و آویزان می ایستیم. شکم باید صاف و کشیده باشد،به شکم فشار وارد کرده و نیز نشیمن گاه را کشیده و صفت می کنیم، بنابر این کمی بالا خواهد آمد، ما تنفس را بدین شیوه تمرین می کنیم. این حالت - به لحاظ قدرت درونی و بیرونی- قدرتمند ترین حالت بدن است.

سانچین داچی به چه معناست؟

استاد ظفری :اگر حروف را بررسی کنیم، به معنای «سه مبارزه(حمله)»می باشد، که وضعیت قرار گرفتن ما در مقابل حریفان از سه جهت(جلو،چپ و راست)را تعریف میکند. در این حالت زیر بغل ها کشیده می شوند، دست ها محکم مشت می شوند و سیستم عصبی سمپاتیک، هوشیار می گردد؛ بنابر این «وضعیتی اظطراری و حیاتی»شکل می گیرد:وضعیت مبارزه.

بنابراین سانچین داچی اساس و مبنای وضعیت و ایستایی رزمی است؟

استاد ظفری : بله ، همین طور است. به همین دلیل می توانیم بگوییم که وقتی در این حالت ایستادن می ایستیم و مراقبه ی (ذن)می کنیم، این حالت همان ریستوذن یا مدیتیشن ایستاده است. ما در هنگام حرکت کردن مراقبه نمی کنیم، دوذن حرکت مدیتیشن نیست. چنانچه ما بتوانیم در این حالت عمل تنفس را انجام بدهیم، در گام بعدی، می توانیم آن را در هنگام حرکت کردن نیز انجام دهیم. در کاتای سان چین ما در حالی که هوا را بیرون می فرستیم (بازدم)، ضربه می زنیم و دفاغ می کنیم. اما ماهیت این کاتا، بدین شکل است که می بایست این حرکات را به آهستگی انجام داد. روش آموزش ما را به گونه ای پرورش می دهد که بتوانیم این حرکات را در زمان مبارزه ، با سرعت انجام دهیم. «هدف نهایی ،تعالی بخشیدن کاتا تا رسیدن به سطح ذهنیت استاد-همان کسی که این کاتا را خلق کرده-است»

با این اوصاف من فکر می کنم که در تمرین کاتا ، هدف و ارزش به گونه ای دیگر است.

استاد ظفری : یله. مثلا به کاتاهای تای کیوکو می توان اشاره کرد ، که به عنوان کاتا، از تمرین های مقدماتی در کیهون می باشند. اما معنای تای کیوکو از جهان بینی فلسفی شرقی گرفته شده،که بازکشتی است به ایکی کی (طومارهای آموزشی در مورد طالع بینی). تای کیو کو (ترکیبی از یین و یانگ) اسس و بن مایه ی اعتقاد بنیانی سیستم جهانی (کیهان)چینی است که به ما می گوید. تای کیوکو به دو قطب (یین و یانگ) تقسیم می شود؛ و یین و یانگ نیز به چهارفرم تقسیم می گردد. در نتیجه ی آن هاکه یا هشت شکل طالع بینی آغاز می شود. بر طبق این عقاید ،تای کیوکو ذات و ماهیت جهان است که هر چیزی از آن زاده و خلق می شود.

کاتاهای تای کیو کو از اصلی ترین و مقدماتب ترین کاتا ها می باشند، و تمامی کاتاهای دیگر از آن مشتق می شوند . مرحله ی بعدی پنج کاتای پینان است.

به نظر می رسد که واژه ی پینان نیز ترجمه و تفسیری دارد.

استاد ظفری : بله. تفسیری که من از این واژه دارم به شرح زیر است. در کاتای تای کیوکو چهار مسیر و جهت حرکت وجود دارد: جلو،عقب،چپ و راست.در کاتای پینان مسیر مورب(متقاطع) نیز به مسیرهای پیشین اضافه می گردد، بنابراین چهار مسیر ،به هشت میرسد. به نظر من این مسئله می تواند به هاکه یه هشت شکل طالع بینی ،مربوط شود.

پس اگر این نوع کاتا را تمرین کنیم می توانیم از هر جهت در برابر حمله ها از خود دفاع کنیم. این کاتا از کمپوی چینی گرفته شده ،این طور نیست؟ اگر اشتباه نکنم واژه ی پینان نلز منشأ چینی دارد...

استادظفری :نه کاملا. کاتای پینان درژاپن به وجود آمد،اما کارا(جزئی از واژه ی کاراته) ، در اصل از این کاراکتر نشأت گرفته است.(کارا،نشانه و علامت کشور چین، در اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم بود).در این دوران آن را از چین به اوکیناوا انتقال دادند. که در آنجا از قبل، به عنوان کاراته(دست چینی)گفته و نوشته می شد،سپس توسط ژاپنی ها با مفهوم فلسفی اجرا شد،که نشان می دهد چطور به کاراته(دست خالی)تغییر یافت. گذشته از این، واژه ی کاراته و دو (روش)با هم آمیخته شدند و به سطح بالاتری از معنا رسیدند.

بنابراین، گرچه کاراته از چین نشأت گرفت اما در ژاپن قد برافراشت. ولی در حقیقت، قدرت واقعی ژاپن در تغییر سبکی است که در کاراته ایجاد کرد.

استادظفری : بله، به نظر ژاپنی ها ملتی هستند که به خصوص به معنویت احترام می گذارند.

در کاتا ظاهرا مردم مراحل حرکت ها را به یاد می سپارند، یعنی تقریبا کاتا را تقلید کرده و سپس به طور خودکار آن را اجرا می کنند، اما اگر تمرین کاتا را به دقت مورد بررسی و بازنگری قرار دهیم، دنیایی شگفت انگیز به روی ما گشوده می شود.

استادظفری : بله، درست است. آموزش از همان نقطه ی شروع، پیشرفت خود را آغاز می کند، کاتا در حقیقت «دوذن» (مراقبه یا مدیتیشن در حیل حرکت) است. اگر یک کاتای مشحص را چندین هزار بار و پی درپی تکرار کنیم، می توانیم خودمان را به ذهنیت آفریننده ی آن سبک از کاتا ،نزدیک کنیم.

افزون بر اینها ، کاراته با ژرفای معنوی و روحانی خود، در سطح برتری از رقابتهای جهانی قرار می گیرد، این طور نیست؟

استادظفری : بله،همین طور است. شیبو چوها(روسای شعب)کنونی،چهل تا پنجاه ساله هستند و شانس آنها برای حضوردر رقابتها کاملا ًمحدود است.اما! مرحله ی بعدی آموزش و تمرین درست از همین سنین نمودار می شود. بیش از سی سال پیش، ما نیز جوان بودیم، یعنی آن زمان که کاراته ی اویانا سبک خود را آغاز کرد. آن جوان ها اکنون به سن میانسالی رسیده و تجربیات زیادی را به دست آورده اند که می بایست بار دیگر از دیدگاه متفاوتی به کاراته بیاندیشند و دقیقا ً چون به این نقطه رسیده اند، نباید بررسی عمیق تر کاراته را به فراموشی بسپارند.

بله، اما در حقیقت چگونه می توانیم از این نکته ها آگاه شویم؟

استادظفری :اگر برای تمرین کردن تلاش کنیم،به طور مثال،تمرین تنفس ایبوکی،این شانس را داریم که از این جزئیات آگاه شویم.تنفس کردن مستقل از خواست و اراده ی ما است و ما آن را به طور ناخودآگاه انجام می دهیم.اما اگر تنفس را با تمرکز انجام دهیم و آگاهانه به آن بپردازیم، فکر می کنم بتوانیم آن را کنترل کنیم؛و به طور خلاصه،همچنین ممکن است سیستم عصبی خود را کنترل کنیم. تمرین روش های تنفس کردن، کلید و دروازه ی رسیدن به آن (آگاهی) است.

 برای تعالی روح و ذهن به سطوح بالاتر، انجام یک روش تنفسی که به آسانی قابل دستیابی است، عملی تر و سودمندتر خواهد بود،این طور نیست؟

استادظفری :موجودات ساده و ابتدایی تر ،فاقد مغز و وظایف دما غی اند- که توسط اعصاب خودکار و ستون فقرات اجرا می شود.در انسان ها اطلاعات از اعصاب خودکار به سرتاسر ستون فقرات و مغز پسین،انتقال داده می شود، در مورد اطلاعاتی که از مغز می آید این روش به صورت معکوس انجام می شود. ما در جریان آموزش و یادگیری این سیستم عصبی خودکار، به ارتباط یک سیستم وابسته به مغز پی می بریم. راه رسیدن به دروازه ی مغز، روش تنفس تاندن است.

خوب این به هیچ وجه آسان به نظر نمی رسد!

استادظفری :به طور مختصر، تنفس، یک اصل و پایه است، یک عمل روزمره؛ اما با این وجود ارزش و اهمیتش مهم تر از آن چیزی است که ما می اندیشیم. گرچه تنفس، یک اصل و پدیده ی روزمره به شمار می آید،اما زمان بسیار زیادی راباید برای آموختن آن صرف کرد تا بتوان آن را به طرز صحیح اجرا نمود. این کار، مشابه تمرینات وزنی نیست که نتایج ان را می توانیم از پیش در عرض یک ماه ببنیم. در این مورد باید بسیار صبور و بردبارباشیم، تنفس آگاهانه، میزان سطح ارگانیسم داخلی و حتی ترشح هورومون ها را تا حد ممکن کنترل کرده و به بهبود و ترمیم بدن کمک می کند. اگر توانایی انجام این نوع تنفس را به دست آوریم، آن گاه هنر واقعی دفاع شخصی را در خواهیم یافت.

هنر دفاع شخصی؟

استادظفری :بله. در ابتدا بایستی که از بدنمان در مقابل بیماری ها دفاع کنیم و آن را سالم نگه داریم. این دفاع شخصی اولیه است. به نظر من بودو یک دفاع شخصی خاص است. یعنی در مرحله ی نخست، دفاع از بدن و اندام درونی مد نظر است و تنها در گام بعدی است که باید در مقابل حملات بیرونی به دفاع از خود بپردازیم. در کاراته دو، کارا (خالی)، به معنای قلب یا روح؛ ته (دست)، به معنای جزء تکنیکی و رسمی؛ و دو (روش، سبک)، به معنای حرکت اتصالی و پیوندی بین این سبک، می باشد. بنابراین کاراته دو، بیان کننده ی همه ی چیزهایی است که ما باید در طول آموزش تمرین کنیم. کاراته دو، یک ارتباط درونی و بیرونی، میا جسم و روح است؛ همان گونه که ساختار اتم و کائنات، همسو با جهان خرد و کلان است. روح و جسم که همان کارا و ته است، توسط دو، به هم می پیوندد و کاراته دو شکل می گیرد.

پیش از این در مورد «حرکت نوسانی یا آونگی» صحبت کرده ایم، مشکلی که تمدن مادی را بن بست رسانیده است و راه حل آن می تواند فلسفه ی شرق باشد. آیا احتمال دارد که کاراته یا در اختیار داشتن برخی عوامل بتواند راه حلی برای این مشکل باشد؟

استادظفری :می تواند این طور باشد، ما بایستی بکوشیم به نحوی عمل کنیم که این گونه باشد. اما سیستم کاراته هنوز کامل نشده، یا به تکامل نرسیده است. لذا فکر می کنم که بایستی اصلاح شود. ما اکنون مدت زیادی است که دقیقا ً با این مسئله زندگی می کنیم. سؤال این است که آیا می توانیم آن را به انجام برسانیم یا نه، اما نکته اینجاست که باید به پیش برویم و آن را اجرا کنیم. «اگر روش های تنفس را تمرین کنیم، می توانیم انرژی خود را با تمام مهارت به کار بریم.»

این که نباید در جستجوی چیز کاملی باشیم، تفکر جالبی است، اما وظیفه ی ما باید این باشد که پیوسته آن چیز را اصلاح کنیم و تعالی ببخشیم.

استادظفری : بله و من فکر می کنم که این موضوع و مبحث مهمی برای ما است. اجازه دهید برای لحظه ای به مسئله ی تنفس برگردیم. در دوران ادو، مردی به نام هاکواین زندگی می کرد، که پیرو فرقه ی بودایی رینزای بود، او هنگامی که تنفس تاندن را شناخت، روش زیر را ابداع نمود:روحتان را بگشایید، و اجازه دهید همچون دریا گسترده باشد، بسیار آرام و بی صدا؛ به فراروی جسمتان بیاندیشید؛ بگذارید انرژی از انگشتان پاها، به پاها، و از لگن به تاندن بالا بیاید و بگذارید از قلبتان به تاندن فرو رود. هدف نهایی همین است، تنفس تاندن. اب این عبارات، او نشان دادکه تمرکز روی پاها و قلب در طول تمرین بسیار مهم است. پیش تر در مورد بخش پایینی بدن(از کمر به پایین) صحبت کرده ام. که مهم تر از بخش بالایی بدن است. ما در حقیقت باید بالاتنه را خالی و رها کنیم و انرژی را در پایین تنه حفظ نماییم و اجزه دهیم که بخش حیاتی بدن باشد. بر طبق اندیشه ی تائوئیستی، کوته فکر ....

ادامه دارد  ....