پیدایش و بنیانگذاری کاراته گوجوریو اوکیناوایی
( بطور اختصار )
東恩納 寛量
هنر « ناهاته » که &zwj استاد « کانریو هیکااونا » آن را بنیاد نهاد ، اساس و پایه گوجوریو را شکل می دهد . استاد هیکااونا در سال 1853 به دنیا آمد . او که علاقه داشت هنر کمپو چینی را در چین فرا گیرد ، سرانجام پس از تلاش بسیار توانست به بندر فوچین که در آن موقع تنها بندری بود که با اوکیناوا تجارت داشت برود . او 16 سال در آنجا زیر نظر استاد ریوریوکو تعلیم دید . هنگامی که استاد هیکااونا به اوکیناوا باز گشت با پخش شدن اطلاعاتی در باره مهارتهای وی ، پس از مدت کوتاهی آموزش اعضای خانواده سلطنتی را به عهده گرفت . چندی نگذشت که استاد نخستین دوجوی خود را دایر کرد . استاد هیکااونا به خاطر سرعت ، نیرو و قدرت فوق العاده اش بزودی شهرت یافت و هنر وی به اسم ناهاته معروف شد .
宮城長順
اما پایه گذار واقعی گوجوریو را باید استاد « چوجون میاگی » که شاگرد و پیرو استاد هیکااونا بود ، شناخت . او در سن 14 سالگی با استاد هیکااونا آشنا شد و با اتفاق استاد زندگی خود را وقف تکمیل و پیشرفت هنر ناهاته کرد . 13 سال بعد در سال 1917 استاد هیکااونا از دنیا رفت و استاد چوجون میاگی در همان سال به چین رفت تا بتواند ریشه های ناهاته را بیشتر در شهر فوچین ( فوچااو ) کشف کند . استاد چوجون میاگی پس از مدتی به اوکیناوا باز گشت . او مردی با اراده بسیار قوی بود و هر روز در طبیعت تمرینات مختلفی را انجام می داد تا حواس پنجگانه خود را تقویت کند .
در سال 1921 زمانی که امپراتور ژاپن پرنس هیروهیتو از اوکیناوا دیدن می کرد ، استاد میاگی هنر ناهاته را در برابر امپراتور به نمایش گذاشت . در سال 1925 نیز برنامه ای برای پرنس چی چی بو اجرا کرد . استاد چوجون میاگی گسترش ناهاته را نه فقط در ژاپن بلکه در جهان در نظر داشت . بنا بر این هم زمان با معرفی هنر خود به ساختار و سازمان دهی ناهاته نیز می اندیشید و سعی میکرد آنر را بعنوان یک گنج فرهنگی به نسل های آینده در ژاپن و کشورهای دیگر هدیه کند .
در سال 1926 استاد چوجون میاکی باشگاه تحقیقاتی کاراته را در « واکاس چو » بنیاد نهاد . در آنجا سه استاد بزرگ دیگر به نام های « هانا شیرو » « موتوبو » و « مابونی » استاد میاگی را همراهی می کردند . استاد چوجون میاگی هر روز بعد از تمرینات به منظور پرورش و رشد اخلاقی شاگردان ، درباره بشر ، زندگی روز مره و اخلاقیات فرهنگ سامورایی برای آنان سخن رانی می کرد .
در سال 1927 استاد « جیگورو کانو » پایه گذار جودو وقتی که یک نمایش کاتا از استاد چوجون میاگی را دید ، تحت تاثیر قدرت و محتوای پیشرفته تکنیکهای ناهاته قرار گرفت . نفوذ استاد کانو سبب شد استاد چوجون میاگی در مسابقات مهم بودو ژاپن که از طرف دولت حمایت می شد شرکت کند و هنر ناهاته خود را به نمایش عموم گذارد .
در سال 1930 استاد میاگی در مسابقات « بوتوکو _ کای » و در سال 1932 در مسابقات « سای نی بودو » شرکت کرد .
استاد میاگی چندی بعد تصمیم گرفت نامی برای هنرش انتخاب کند ، لذا نام گوجوریو کاراته را انتخاب کرد ، به معنی سخت و نرم که از یک اصل کمپو سنتی چینی گرفته شد . در سال 1933 هنر گوجوریو در انجمن هنرهای رزمی ژاپنی « بوتوکو کای » بطور رسمی به ثبت رسید . در دهه 1930 استاد میاگی ، کاراته دو را به طور فعال به پیش برد تا اینکه در سال 1934 یک روزنامه از هاوایی ، او را به آنجا دعوت کرد تا کاراته را معرفی و کلاسهایی را برای آموزش علاقه مندان بر پا کند .
در سال 1937 « بوتوکو کای » حکم تائیدیه کاتا را به او اعطاء کرد و استاد میاگی همچنان استفاده و بررسی از روشهای علمی ورزش گوجوریو را توسعه داد . در سال 1940 کاتا های « گگسای دای ایچی » و « گگسای دای نی » را با هدف معرفی کاراته و ارتقاء آموزش و پرورش بدنی جوانان ارائه کرد . وی کاتای « تنشو » را هم بوجود آورد که این کاتا به نرمی این هنر در کنار کاتای « سانچین » که به سختی گوجوریو تاکید دارد ، اشاره میکند .
استاد میاگی پس از جنک جهانی دوم و از دست دادن یکی از پسران و همچنین یکی از شاگردان ارشد خود که سبب وقفه ای چند ساله در آموزش ها شد مجددن در سال 1946 تعلیم کاراته را در جزیره مرکزی ژاپن در کانسای ( اوساکا کنونی ) پی گرفت و بعد از بازگشت به اوکیناوا آموزش کاراته را در آکادمی پلیس اوکیناوا و همچنین در حیاط منزلش در « چوبویا » ـ که پسر وی هنوز در این محل زندگی می کند ـ شروع کرد .
استاد میاگی را باید به عنوان پایه گذار گوجوریو کاراته دو شناخت . او از همان ابتدا کاراته را به عنوان یک گنج فرهنگی اوکیناوایی معرفی و تمام زندگی خود را وقف مطالعه ، پیشرفت و انتقال کاراته اوکیناوایی به نسل های آینده کرد . وی در تمام طول عمر ش همواره مورد احترام تمامی استادان هنرهای رزمی در ژاپن قرار داشت و تا امروز نیز همگان استاد میاگی را به عنوان یکی از بزرگترین صاحب نظران و تئوریسینهای کاراته می شناسند .
استاد میاگی نام گوجوریو را از هشت قاعده از کمپو سنتی چینی که در سند « بو بی شی » مطرح می شود ، انتخاب کرد که این هشت قاعده عبارتند از :
1. ذهن با بهشت و زمین یکی است .
2. ریتم گردش جسم مانند گردش خورشید و ماه است .
3. روش دم و باز دم ، سختی و نرمی است .
4. بر حسب زمان و تغییر عمل کنید .
5. تکنیکها در غیاب فکر آگاهانه رخ می دهند .
6. پاها باید به پیش روند ، عقب روند ، جدا شوند و جفت شوند .
7. چشمها نباید حتی کوچکترین تغییر را از نظر پنهان دارند .
8. گوشها در تمامی سمتها با دقت و به خوبی می شنوند .
نا گفته نماد که این هشت قاعده ، جوهر هنر رزمی گوجوریو محسوب می شوند و هنر آموز در تمرین می کوشد به عمق این اصول دست یابد